JERUSALEM NON É UN ASENTAMENTO

Barrio de Giló en Jerusalem


Por Ana Jerozolimski
Semanario Hebreo. Uruguai
.
Cada día ten o seu novo escándalo. O conflito israeli-palestino é unha fonte inesgotable de incidentes, choques, tensións, titulares e discusións. Agora tocoulle a quenda ao barrio de Giló, ao sur de Jerusalem, onde o Concello aprobou a construción de 900 novas vivendas. A Unión Europea fixo publico un comunicado no que afirma quedar "atónita polo plan de ampliar o asentamento de Giló en Jerusalem oriental". E pouco antes, o Presidente de Estados Unidos Barack Obama declarou que "a expansión dos asentamentos non dará máis seguridade a Israel". Pois ben, síntome na imperiosa necesidade de facer unha aclaración.

Os asentamentos, non só non dan seguridade a Israel senón que a miúdo complícan a situación seriamente, ademais da problemática que trae aparellada a súa existencia mesma no territorio no que está claro que deberá crearse o estado palestino independente. Iso, inclusive sen tomar en conta as derivacións sociais e culturais que ten o fenómeno dos asentamentos para o Estado de Israel. Ao meu criterio, son en gran parte, derivacións negativas, por máis que non esquezamos que a nación xudía non naceu en Tel Aviv senón en Judea e Samaria. Pero creemos que a historia ten a súa propia dinámica e que é máis san para Israel non ter cidadáns vivindo hoxe alí.

Con todo, Giló non é un asentamento. É certo que foi construído en territorios conquistados na guerra do Seis Días en 1967, ao sur de Jerusalem. É verdade que se atopa máis aló da así chamada "liña verde". Pero xa é parte integral da capital israelí. É un barrio con 40.000 habitantes, sen dúbida parte do consenso israelí, unha zona que ningún israelí de ningunha ideoloxía considerará incluír en eventuais novas retiradas no marco dun acordo de paz cos palestinos.

Tamén iso é parte da dinámica da historia, a mesma pola cal cremos que hoxe non debería haber israelís en zona de maioría palestina, aínda que sexan os sitios mencionados na Biblia. Persoalmente, considero que inevitablemente se chegará ao momento en que haberá unha división de Jerusalem. Iso non significa entregar o Muro Occidental a ninguén, pero si comprender que nada ten que facer Israel con barrios árabes que están máis aló da liña do 67, que nada teñen que ver coa historia xudía.

Pero unha cousa son os barrios de poboación árabe que quedaron dentro do perímetro de Jerusalem despois de 1967 e outra moi distinta é a situación de zonas como Giló, un barrio xudeu erixido en 1971, no que se constrúe hai máis de 40 anos. A mellor proba de que é un barrio de poboación xudía, é que ao comezo da segunda intifada, das contiguas zonas de Beit Jallah e Belén, do outro lado, na Autoridade Palestina, abriuse fogo intensamente cara ás casas de Giló. No marco da tormenta de reaccións -chamémoslle polémicas- á nova construción (aínda que non foi asunto do goberno senón das comisións municipais que autorizan os distintos plans), resultou especialmente chocante unha frase do Presidente Barack Obama. O Presidente norteamericano comentou que situacións como esta "amargan aos palestinos de modo que pode chegar a ser perigoso" e "prexulgan o resultado das negociacións sobre o estatuto permanente e ameazan a viabilidade da solución de dous Estados".

Aínda que é indubidable que Obama desexa lograr unha solución negociada, pacífica, que traia a paz tanto a palestinos como a israelís, temo que non coñeza o suficiente a mentalidade na zona, e non comprenda que extremistas poden tomar as súas palabras como xustificación para eventuais ataques contra brancos israelís. É que seguramente niso pensaba ao falar de algo "perigoso". Respecto ao resultado das negociacións, quizais precisamente para garantir que estas, cando sexan renovadas, sexan frutíferas, sería bo que tamén os líderes fagan saber ao pobo o que xa está claro que non pasará. Que tanto Obama como o liderado palestino comprendan que Israel non se vai retirar de Giló porque é parte da súa capital.

Ilusionar ao pobo respecto diso é un erro. Para chegar a un acordo que realmente faga posible un estado palestino que viva con dignidade, as dúas partes teñen que ser realistas. E non viría mal algo de axuda de fóra, desa que hoxe chegou, ao noso criterio, co ton equivocado.

Comentarios