Por Henrique Cymerman
La Vanguardia - 28.01.09
"Hamas atenta contra o Estado palestino" Europa e antisemitismo: "Non é un problema israelí, senón de falta de liderado nos países onde isto ocorre" "Hai xa sete anos que impedimos que Hamas reciba lexitimidade no mundo. Hamas atenta contra o proceso da creación de dous estados, un israelí e outro palestino, e non é parte deste esforzo. Máis ben, boicotéao", afirma a La Vanguardia nunha entrevista exclusiva a ministra de Asuntos Exteriores e candidata a primeira ministra, nas eleccións do 10 de febreiro, Tzipi Livni, de 50 anos. "Eu dialogo cos sectores pragmáticos palestinos para lograr un acordo de paz. Pero, ao mesmo tempo, teño que usar a forza contra os radicais. Hamas é unha organización terrorista". Os asesores de Livni expresan a súa preocupación polo que definen como "o sentimento antiisraelí" que reina en España e en Catalunya, e pola "falta de comprensión cara ao tipo de réxime ditatorial que defenden os islamitas de Hamas". Por iso, a ministra decidiu romper o silencio dos últimos días en todo o que concierne a entrevistas coa prensa estranxeira e falar con La Vanguardia'.
Hoxe, día internacional do Holocausto, hai moitos en Europa e no mundo que acusan a Israel de levar a cabo unha ofensiva xenocida contra os palestinos de Gaza.
Calquera tipo de comparación entre o Holocausto, a época máis horrorosa na historia da humanidade, e unha situación na que un Estado, vese obrigado a defenderse a si mesmo e aos seus civís é inconcibible. E aos que fan dita comparación diríalles que non o fagan nunca. Nós tentamos previr ataques terroristas contra os nosos cidadáns. Os soldados israelís están a loitar contra o terror. Lamentablemente, os terroristas escóndense detrás dos civís, e non existe ningunha comparación -e non estou disposta a aceptala- entre terroristas que tratan de convencer a nenos para que maten e os soldados israelís que loitan contra o terrorismo, aínda que, ás veces, por erro e desgrazadamente, haxa civís mortos. Non podo evitar sentir compaixón nestes casos. Con todo, gustaríame que a comunidade internacional xulgase a Israel de acordo cos valores que son expresados na maioría dos países do mundo libre. Non hai lugar a comparación entre un asasino e alguén que mata por erro. Os terroristas son asasinos, os soldados israelís loitan contra o terror, aínda que ás veces, infelizmente, se produzan vítimas civís por erro.
No seu ministerio denuncian un aumento de ataques e de manifestacións antisemitas en toda Europa, con España e Catalunya á cabeza. Que opina sobre este fenómeno?
Son consciente de que nalgunhas partes do mundo o antisemitismo crece día a día, moi concretamente en Europa. Pero isto non é un problema israelí nin xudeu, senón que é un problema da comunidade e do liderado nos países onde ocorre este fenómeno. Eu creo que a comunidade internacional debe actuar segundo os seus valores e frear esta perigosa onda.
Volvendo a Gaza, hai xente destacada, tamén en Israel, que propón dialogar con Hamas.
Eles non están dispostos a recoñecer Israel, e apoian o uso da forza e da resistencia como único medio. Teñen que entender: vivimos nun acuario no que todo o mundo árabe nos mira. Por iso, toda esta historia de dialogar con Hamas é, segundo a miña forma de ver, irrelevante.
Os seus dous rivais electorais, o laborista Barak e o conservador Netanyahu, son antigos oficiais do exército que loitaron na unidade de elite Sayeret Matkal. Os asesores electorais do seu partido, Kadima, temen que a ofensiva de Gaza dane as posibilidades de que unha muller gañe os comicios porque, segundo din, a guerra é algo machista.
O goberno non pertence aos xenerais. Eu penso ser unha primeira ministra diferente, e digo aos israelís que o 10 de febreiro teñen a posibilidade de facer historia. Son a única que pode formar un goberno de unidade que inclúa a Barak e Netanyahu, xa que Kadima está no centro. Nós representamos a vía do medio, que pode ser un denominador común para aqueles que están no centroesquerda ou no centrodereita. Ademais, xuntos, os tres poderemos impedir que partidos sectoriais (léase, os ortodoxos e os ultraortodoxos) aproveiten o seu peso electoral para obter máis beneficios para os seus electores.
Comentarios