 |
Que diferenza a Cisxordania do Sahara Occidental (ocupado polo Reino de Marrocos), do norte de Chipre (ocupado por Turquía) ou do Tibet (ocupado pola República Popular China)?
|
Que no tema "israelí" non se aplica o mesmo raseiro, a mesma vara de medir que en calquera outro conflito no mundo, é algo tan evidente que incluso os máis acérrimos "antisionistas" recoñecen a súa especial motivación e activismo contra Israel. Vémolo estes días co conflito sirio por exemplo. Esta dupla vara de medir é algo que en Israel é asumido desde todo o espectro político, desde a dereita á esquerda, e que no caso concreto da política na zona da Unión Europea é máis chamativo. En Israel percíbese claramente que a UE aplica un raseiro -digamos moi
sesgado- en contra deles. Precisamente estes días foi noticia a denuncia pública que dous xuristas -un ex embaixador israelí na UE e un profesor
de dereito internacional norteamericano- na que afirman ter atopado o "caso perfecto"
para demostrar e deixar en evidencia o certo da política discriminatoria aplicada pola UE no caso israelí.
A "pedra de Rosetta" que enche de argumento esta denuncia foi o recente novo acordo de pesca asinado entre a Unión Europea e o Reino de Marrocos. Acordo este que se aplica máis aló das fronteiras internacionalmente recoñecidas do Reino de Marrocos, no territorio do Sáhara Occidental, malia que Marrocos invadiu esa rexión no ano 1975 e ocupouna militarmente desde entón. O desafio á xefa da política exterior da UE, Catherine Ashton, é de peso, ten que explicar o por que dese acordo, xa que ao non excluír a un territorio ocupado militarmente por Marrocos demostra que a UE utiliza con Israel un dobre raseiro.
A UE afirma que calquera acordo que asine co Estado de Israel exclúe explícitamente aos asentamentos nos terriotorios ocupados da Cisxordania. Así pois a pregunta é obvia, por que non se aplican esas mesmas restriccións no caso de Marrocos, Turquía ou China por exemplo?
Esta incoherencia flagrante amosa un duplo raseiro oficial practicado pola Unión Europea, como afirman na súa denuncia os dous xuristas. Eugene Kontorovich e Alan Baker. A semana pasada, a Unión Europea respondeu á carta, dicindo, en esencia, que "a ocupación de Israel é diferente", pero sen detallar como e por que é diferente das outras ocupación. A Unión Europea sostén que a presenza de Israel na Cisxordania é única, en términos legais, pero négase sistemáticamente a explicar exactamente en que se diferenza de, por exemplo, a ocupación do norte de Chipre por Turquía, da ocupación marroquí no Sáhara Occidental ou da anexión do Tibet por China.
Posibelmente a diferenza está en que mentres o Estado de Israel recoñece a ocupación e negocia coa Autoridade Nacional Palestina un acordo de paz que posibilite o fin da mesma, nin Turquía, nin Marrocos nin China aceptan nin recoñecen estar ocupando ningún territorio.
A "pedra de Rosetta" que enche de argumento esta denuncia foi o recente novo acordo de pesca asinado entre a Unión Europea e o Reino de Marrocos. Acordo este que se aplica máis aló das fronteiras internacionalmente recoñecidas do Reino de Marrocos, no territorio do Sáhara Occidental, malia que Marrocos invadiu esa rexión no ano 1975 e ocupouna militarmente desde entón. O desafio á xefa da política exterior da UE, Catherine Ashton, é de peso, ten que explicar o por que dese acordo, xa que ao non excluír a un territorio ocupado militarmente por Marrocos demostra que a UE utiliza con Israel un dobre raseiro.
A UE afirma que calquera acordo que asine co Estado de Israel exclúe explícitamente aos asentamentos nos terriotorios ocupados da Cisxordania. Así pois a pregunta é obvia, por que non se aplican esas mesmas restriccións no caso de Marrocos, Turquía ou China por exemplo?
Esta incoherencia flagrante amosa un duplo raseiro oficial practicado pola Unión Europea, como afirman na súa denuncia os dous xuristas. Eugene Kontorovich e Alan Baker. A semana pasada, a Unión Europea respondeu á carta, dicindo, en esencia, que "a ocupación de Israel é diferente", pero sen detallar como e por que é diferente das outras ocupación. A Unión Europea sostén que a presenza de Israel na Cisxordania é única, en términos legais, pero négase sistemáticamente a explicar exactamente en que se diferenza de, por exemplo, a ocupación do norte de Chipre por Turquía, da ocupación marroquí no Sáhara Occidental ou da anexión do Tibet por China.
Posibelmente a diferenza está en que mentres o Estado de Israel recoñece a ocupación e negocia coa Autoridade Nacional Palestina un acordo de paz que posibilite o fin da mesma, nin Turquía, nin Marrocos nin China aceptan nin recoñecen estar ocupando ningún territorio.
Comentarios