Por Gunnar Heinsohn
Wall Street Journal Europe
Wall Street Journal Europe
Mentres o mundo desaproba que Israel intente defenderse dos ataques con foguetes provenientes de Gaza hai que considerar o seguinte: Cando Hamas desterrou a Fatah de Gaza no 2007 o resultado foi a perda de 350 vidas e 1000 feridos. A rendición de Fatah só contribuíu a un alto momentáneo na violencia e o derramamiento de sangue comúns nun territorio no cal polo menos un 30% da poboación masculina ten entre 15 e 29 anos. Nos países nos cales se acumula poboación de tan baixa idade os mozos tenden a eliminarse en guerras agresivas ata que se logra un equilibrio entre as súas ambicións e o número de posicións aceptables dispoñibles na sociedade. En países árabes como o Líbano (150.000 mortos na guerra civil entre 1975 e 1990) ou Arxelia (200.000 mortos en guerras islámicas internas entre 1999 e 2006) as masacres diminuíron só cando a taxa de fertilidade neses países caeu de sete nenos por muller a menos de dous. As guerras se detiveron porque non nacían máis guerreiros.
.
En Gaza, sen embargo, non houbo un desarmamento demográfico. A muller promedio aínda dá a luz seis bebés. Por cada 1000 homes de entre 40 e 44 anos de idade hai 4.300 nenos de entre 0 e 4 anos. Nos Estados Unidos hai 1000 nenos e en Gran Bretaña só 670. É así, pois, como o matanza continúa. No 2005, cando Israel aínda era unha forza ocupante, Gaza perdía máis homes mozos en pelexas entre pandillas e en incidentes criminais que loitando contra o "Inimigo sionista". A pesar da obsesión dos medios de comunicación co conflito en Medio Oriente a guerra nesa zona causou a perda de menos vidas mozos que en África Occidental, o Líbano ou Arxelia. Nas seis décadas desde a fundación do Estado de Israel "só" ao redor de 62.000 persoas (40.000 árabes e 22.000 xudeus) morreron en todas as guerras entre Israel e os países árabes e como consecuencia dos ataques terroristas palestinos.
.
No mesmo período de tempo ao redor de 11 millóns de musulmás foron mortos en guerras ou en ataques terroristas, a maioría deles a mans doutros musulmás.Por que no conflito de Medio Oriente temos un número relativamente baixo de mortos? Hamas e os da súa especie certamente teñen como misión matar á maior cantidade posible de xudeus. Lamentablemente para eles as israelís son moi bos á hora de defenderse. Por outra beira Israel, a pesar de todo o que se di acerca do uso desproporcionado da forza, fai todo o que está ao seu alcance para evitar baixas civís. Aínda Hamas recoñece que a maioría dos mortos por mor dos ataques aéreos israelís pertencen ás súas propias filas. Pero entre o 10 e o 15% das vítimas en Gaza son mulleres e menores, unha traxedia imposible de previr nunha zona tan densamente poboada na cal case a metade da xente ten menos de 15 anos e os terroristas agóchanse entre eles.A razón da interminable acumulación de xente nova en Gaza é que a maioría da poboación non ten como coidar aos seus nenos.
.
A maioría dos bebés son alimentados, vestidos, vacinados e educados pola Axencia de Nacións Unidas para os Refuxiados de Palestina en Oriente Próximo (UNRWA). A diferenza da Alta Comisión para Refuxiados das nacións Unidas, que asiste a refuxiados doutras partes do mundo tratando de establecelos nos seus respectivos países, a UNRWA perpetúa o problema palestino clasificando como refuxiados non só a quen orixinalmente deberon abandonar os seus fogares senón tamén a todos súas descendentes.UNRWA é financiada xenerosamente polos Estados Unidos (31%) e a Unión Europea (case o 50%). Só un 7% provén de fontes musulmás. Grazas á xenerosidade de Occidente case toda a poboación de Gaza vive nunha sorte de modesta pero regularmente sostida dependencia. Un resultado desta ilimitada asistencia é o interminable auxe no crecemento da poboación. Entre 1958 e 2008 a poboación de Gaza medrou de 240.000 a un millón e medio. Occidente creou unha vila no Próximo Oriente que de acordo á actual tendencia acadará unha poboación de 3 millóns para o anos 2040.Nese período os habitantes de Gaza poderán alterar as xustificacións e direccións nas que aplican a súa agresividade pero é pouco probable cá agresión en si mesma se deteña.
.
A tregua entre Hamas e Fatah de xuño de 2007 permitiu aos islámicos dirixir toda a enerxía contra Israel. Occidente paga polo xantar, as escolas, as medicinas e as vivendas mentres que as nacións musulmás provén armamentos. Sen necesidade de ter que gañarse a vida os mozos dispoñen de moito tempo para cavar túneles, contrabandear, armar e disparar 4.500 mísiles para Israel desde 2006. Mentres que esta actividade truculenta baixou a intensidade das guerras internas entre palestinos, por outra beira obrigou a ao redor de 250.000 israelís a vivir en refuxios.A actual situación só pode empeorar. Israel foi acorralado. Os adolescentes de Gaza non dispoñen doutro futuro que non sexa a guerra. Cando un experto armador de mísiles morre é inmediatamente substituído por outros tres mozos para quen a morte do predecesor non é menos honorable cá victoria. Ao redor de 230.000 homes mozos de Gaza, de entre 15 e 29 anos de idade, xa están hoxe dispoñibles para combater, e serán acontecidos por 360.000 mozos de menos de 15 anos (45% de todos os homes de Gaza) que estarán en condicións de tomar as armas nos próximos 15 anos.Entrementres continuemos subsidiando o armamento demográfico de Gaza os mozos palestinos seguirán matando aos seus veciños e aos seus irmáns. A pesar de que, proclama, a súa intención é levar paz á rexión, Occidente continúa alimentado sen pausa a explosión demográfica de Gaza. Contribuíndo xenerosamente ao orzamento da Axencia de Nacións Unidas para os Refuxiados de Palestina en Oriente Próximo, Occidente presenza un crecemento na taxa de poboación que é dez veces maior á dos seus propios países. Moito dise acerca da guerra que Irán libra contra Israel utilizando intermediarios, asistindo a Hezbolá e a Hamas. Poderíase dicir que Occidente, alimentado a explosión demográfica en Gaza, involuntariamente libra unha guerra do mesmo tipo contra Israel.
.
Se queremos seriamente evitar outra xeración dedicada á guerra en Gaza debemos ter a coraxe de dicirlle ao seu pobo que comece a coidar aos seus propios fillos, sen a axuda de UNRWA. Esta realidade forzaría aos palestinos a concentrarse en construír unha economía en lugar de promover guerras. Por suposto que todo bebé nado como consecuencia da nosa axuda debe contar coa nosa asistencia.Se realizamos esta reforma de maneira urxente, entón para 2025, polo menos, moitos nenos de Gaza, como en Arxelia, ingresarán á puberdade como fillos únicos e estarán en condicións de ollar para o futuro con certeza nunha sociedade menos violenta.Se Occidente desexa que a paz reine en Gaza antes de 2025 debería considerar a posibilidade de ofrecer unha saída inmigratoria aos palestinos que naceron como consecuencia dunha asistencia ben intencionada pero incorrecta. Nas próximas décadas América do Norte e Europa deberán absorber decenas de millóns de inmigrantes para compensar a avanzada idade das súas poboacións. Se, digamos, 200.000 deles son escollidos entre os 360.000 nenos que en Gaza ingresarán na adolescencia nos próximos 15 anos a decisión non será de gran significancia para as grandes democracias pero constituirá un chouto importante para o logro da paz no Próximo Oriente.Moitos dos mozos de Gaza, como na maioría dos países do mundo musulmán, soñan con viaxar ao exterior. Quen non desexaría abandonar esa franxa de terra agás as ONG internacionais e os traballadores sociais cuxas carreiras dependen de que a miseria en Gaza nunca termine?
Gunnar Heinsohn dirixe o Instituto Raphael Lemkin na Universidade de Bremen, o primeiro instituto europeu dedicado a realizar investigacións de xenocidios comparados
Comentarios