MAYUMANA: O RITMO DE ISRAEL

Inspirada no grupo de percusión "Stomp", o grupo de danza Mayumana incorpora elementos tipicamente israelís á súa mestura de música, percusión, movemento, humor e alegría.

Por Simón Griver

Mayumana conmocionou Israel por vez primeira en 1998 durante o Festival Israel, o escenario anual internacional de presentacións das artes escénicas. Desde entón presentouse regularmente na súa sede de Tel Aviv e en todo o país, e realizou tamén a súa primeira viaxe ao exterior, a Holanda. Este elenco de dez integrantes foi concibido por Boaz Berman e Eylón Nufar. "Aspiramos a crear un espectáculo que combine elementos de case todas as artes", explica Berman. "Eylón e eu somos percusionistas. O ritmo forma parte integral da nosa vida cotiá". Logo de 18 meses de esgotadores ensaios nun soto de Tel Aviv, durante os cales os esixentes Berman e Nufar contrataron e despediron a ducias de potenciais membros da banda, o grupo estivo listo para a súa primeira presentación. "Buscabamos un pouco de travesura e unha faísca de tolemia xunto co ritmo imprescindible", evoca Nufar. "Ademais da inspiración creativa, para a concreción do que tiñamos na cabeza necesítanse moitas destrezas". Entre elas cóntanse a de ler partituras, desenvolver a coordinación, o ioga, a danza, rubir rocas, dixerir mala comida, dominar técnicas de tamborileo e masaxe. O nome Mayumana (da palabra hebrea que significa destreza, habilidade ou pericia) resulta, polo tanto, moi apropiado. Berman, que naceu en Israel e estudou percusión afrocubana en Nova York, e Nufar, que naceu en Nova York e estudou música oriental e danza en Israel, reflicten o cosmopolitismo que subxace no Israel moderno. Berman interpretou e gravado tamén cos principais artistas israelís como Yehuda Poliker e representou a Israel en boxeo tailandés. Nufar foi ximnasta, corredor de distancias longas e editor de vídeo. Os dez músicos que Berman e Nufar finalmente elixiron teñen antecedentes non menos coloridos e diversos, que inclúen danza africana e flamenca, ballet clásico, jazz e música popular. "Como cada membro do grupo provén dun campo artístico diferente", explica Berman, "debemos conducir a todos a un nivel común: converter aos bailaríns en tamborileros, aos tamborileros en actores, á xente en intérpretes, aos individuos nun conxunto". Do mesmo xeito que a sociedade na que actúa, Mayumana non resulta fácil de describir ou caracterizar. Trátase dun espectáculo que enfeitiza á audiencia coa súa apertura e que ofrece imaxes en constante cambio que se refiren ás raíces e ao complexo dinamismo da realidade israelí. Mayumana alude ao secularismo e á relixión, a simpleza e a complexidade, a harmonía e a desorde. As súas presentacións nocturnas inclúen unha ampla variedade de situacións que inspiran asociacións libres, moitas delas humorísticas. Non debe sorprender que no medio dunha presentación na cidade na que se utilizan instrumentos musicais improvisados apareza unha danzarina do ventre ou que aletas de natación se transformen nunha cabina telefónica. Como o mesmo Israel, Mayumana combina o antigo co moderno, Oriente con Occidente e o caos coa orde. Sobre todo, Mayumana mestura deliciosamente a cultura mediterránea co sentimento universal que irradian o conxunto e a súa presentación.

Visita a súa web AQUÍ