Por Valentí Puig
Non deben quedar xa dúbidas de que o mundo está vivindo unha marea islamista que se manifesta de moi diversos xeitos: da imposición da sharia nalgúns dos nosos barrios (e quen non me crea que pregunte aos mozos musulmáns residentes aquí), aos atentados terroristas, pasando pola intimidación ou a chantaxe internacional.
Quen mellor o expresou foi o presidente de Irán, Mahmud Ahmadineyad: «o mundo islámico estivo en retirada nos últimos 300 anos (…) pero hoxe somos testemuñas dunha nova onda de moralidade que se estende por todo o islam. Moi pronto purgaremos os males do noso mundo». Desgrazadamente os «males» aos que se refería eran Israel e América. Ahmadineyad cre a pés xuntillas nas profecías do defunto Jomeini quen anunciaría a caída do Sha, a deshonra de Saddam, a desaparición de Israel e o triunfo do fundamentalismo no mundo. Ahmadineyad, testemuña do primeiro, quere ser actor do segundo.
Cree que o seu particular mesías, o Mahdi, está por vir a este mundo, pero só a través dun apocalipse. E parece disposto a acelerar o proceso. A súa ambición nuclear e as súas reiteradas ameazas a Israel non son para tomalas a broma. Co enriquecemento de uranio comezou a conta atrás para que se dote dun enxeño nuclear.E non podemos esquecer que Israel é unha nación dunha soa bomba. Os ayatolás non necesitan moito máis. Cun área metropolitana que absorbe case a metade da poboación do país e moitas das súas infraestruturas críticas, unha explosión nuclear sobre Tel Aviv abondaría para estragar a Israel. Unha segunda caería xa sobre un país que tería deixado de existir como tal.
Por moito que se poidan criticar as accións de Tel Aviv, Israel é hoxe por hoxe o único escudo que nos protexe da marea islamista. É a mellor trincheira de Europa e Occidente. O martes se celebra o día da súa Independencia. Pasareino en Xerusalén, en solidariedade cun pobo que se merece poder vivir dunha vez en paz.
Comentarios