Derradeiro discurso de Itzjak Rabin


Tel Aviv, 4 de novembro de 1995

.
Permítanme dicir que estou profundamente conmovido. Desexo agradecer a cada un de vostedes o vir hoxe aquí para oporse á violencia e manifestar o voso apoio á Paz. Este Goberno, que teño o privilexio de encabezar xunto co meu amigo Shimón Peres, decidiu darlle unha oportunidade á Paz, unha Paz que solucionará case todos os problemas de Israel. Fun militar durante 27 anos. Loitei cando a Paz non tiña posibilidades. Creo que agora si as ten, e moitas. Debemos aproveitar isto en nome de todos os que están aquí presentes, e en nome dos que non están aquí, que son moitos. Sempre crin que a maioría da xente quere a Paz e está disposta a asumir riscos pola Paz. Coa vosa presenza demostrastes, xunto con moitos outros que non viñeron, que o pobo realmente desexa a Paz e oponse á violencia.
.
A violencia erosiona os cimentos da democracia israelí, a violencia debe ser censurada e illada. Ese non é o camiño do Estado de Israel. Nunha democracia pode haber diferenzas, pero a decisión final debe tomarse en eleccións democráticas, como nas eleccións de 1992, que nos outorgou un mandato para facer o que estamos a facer. E seguiremos así. Quero dicir que estou orgulloso de que representantes dos países cos que asinamos a Paz estean presente hoxe connosco, e seguirán ao noso lado: Exipto, Xordania e Marrocos, que nos abriron o camiño á Paz. Desexo dar as grazas ao presidente de Exipto, ao rei de Xordania, ao rei de Marrocos, que enviaron aquí representantes para participar connosco na nosa marcha cara á Paz. Pero, máis que nada, nos máis de tres anos de existencia deste goberno, o pobo israelí ten demostrado que é posible facer a Paz, que a Paz abre as portas a unha economía e unha sociedade mellores, que a paz non é só unha pregaria.
.
A Paz está antes que todo nos nosos rezos, pero é tamén a aspiración do pobo xudeu, unha xenuína aspiración pola Paz. Sabemos que hai inimigos da Paz que están a tratar de ferirnos co fin de torpedear o proceso de Paz. Quero dicir, con todo, que atopamos un socio para a Paz tamén no pobo palestino. A OLP, que era nosa maior inimiga, xa non se dedica ao terrorismo. Sen socios para a paz, esta non pode existir. Esixiremos que poñan todo da súa parte para a Paz, así como nós faremos o noso, a fin de solucionar o aspecto máis complicado, máis prolongado e cargado de emocións do conflito árabe-israelí: o problema palestino-israelí. Este é un camiño cheo de dificultades e dor. Para Israel, non hai camiño sen dor, pero o camiño da Paz é preferible ao camiño da guerra. Isto dígollos como ex-militar, como un home que é hoxe Ministro de Defensa e ve a dor das familias e os soldados das Forzas de Defensa de Israel (FDI). Por eles, polos nosos fillos e, no meu caso, polos nosos netos, quero que o goberno busque exhaustivamente cada apertura, cada posibilidade de promover e lograr unha Paz global. Mesmo con Siria será posible facer a Paz. Esta manifestación debe enviar unha mensaxe ao pobo israelí, ao pobo xudeu de todo o mundo, aos moitos pobos do mundo árabe e, de feito, a todo o mundo, de que o pobo israelí quere a Paz e apoia a Paz. Por todo isto, doulles as grazas".
.
Discurso pronunciado como acto final da Manifestación en favor do Proceso de paz, celebrada na Praza Maljei Israel de Tel Aviv pouco antes de ser asasinado.

Comentarios