Por Daniel Alaluf
29/10/2008
Livni negouse a xogar baixo as regras tradicionais da política israelí, e dixo non a vender os seus ideais ao partido Shas (relixioso) para aferrarse ao cobizado posto de premier como fixeron tantos políticos que a precederon. Livni dixo non. (Desde Xerusalén)
TRAS SER ELECTA, CINCO SEMANAS ATRÁS
A nova líder de Kadima, a ministra de Asuntos Exteriores, [1] Tzipi Livni intentou, sen éxito, satisfacer aos diferentes partidos a fin de lograr formar goberno, os seus esforzos foron en van e fracasou.“O non de Livni levará á cidadanía ás urnas a elixir entre diferentes líderes; mentres o país será gobernado por un Goberno sen maioría” O motivo? Livni negouse a xogar baixo as regras tradicionais da política israelí, aparentemente negouse a vender os seus ideais para aferrarse ao cobizado posto de premier como fixeron tantos políticos que a precederon. Livni dixo non. Non ao vergonzoso e deplorable chantaxe político que utiliza frecuentemente o partido relixioso sefaradí Shas, un partido capaz de vender as portas do ceo por unhas moedas, sempre tendo a precaución de camuflar as súas extorsións económicas con falsos motivos políticos –sen fundamentos éticos– que poñen constantemente en perigo á democracia israelí, ás características xudías do Estado de Israel e ás posibilidades dunha futura posible convivencia pacífica nestas axitadas latitudes.
UN GOBERNO SEN MAIORÍA E UN GOLPE AO PROCESO DE PAZ
O non de Livni levará á cidadanía ás urnas a elixir entre diferentes líderes, pero ata que isto aconteza o país será gobernado por un Goberno sen maioría. O 27 de outubro comezou a sesión de inverno da [2] Knesset, o Parlamento israelí, esta vez coa peculiaridade de que a coalición non ten maioría. Esta situación é particularmente perigosa nun sistema partidario sectorial como o israelí, onde cada grupo pode intentar aproveitar esta pseudo-anarquía a fin de obter presupostos para financiar os seus intereses particulares. Tal como declarase o dirixente [3] Yossi Beilin: A Knesset actual presenta unha oportunidade excepcional para tomar decisións cruciais. É de supoñer que unha coalición como a actual non se repetirá tralas eleccións. Aínda no caso de que o partido Kadima de Livni gañe as eleccións, segundo as primeiras enquisas, a diferenza ao seu favor non será ampla. “Livni intentará nos próximos días fortalecer a súa propia imaxe, unha imaxe de cambio e limpeza que o electorado israelí descoñece” O bloque esquerdista israelí vese claramente debilitado, principalmente pola gran perda de escanos que se espera ver no partido de esquerda Avodá e a moi probable desaparición do Partido dos Pensionistas. A fin de poder chegar a unha coalición, Livni, deberá neste hipotético caso, asociarse con Shas e outros grupos relixiosos de dereita ou incluso co propio Likud. Todos os partidos dos sectores relixiosos e por suposto, o propio Likud, negan a posibilidade dunha verdadeira negociación que poida levar a un acordo de paz real tanto cos palestinos como con Siria. O sono de [4] Shimón Peres dunha paz rexional, o mesmo que Livni e [5] Barak desexan concretar, verase novamente frustrado polo pragmatismo político e a falta de horizontes verdadeiros.
OS PRINCIPAIS PARTIDOS E AS ENQUISAS
A tres meses das eleccións os principais partidos políticos atópanse na seguinte situación: Kadima: Un dos dous partidos que parece ser candidato a obter a maior cantidade de votos. Livni intentará nos próximos días fortalecer a súa propia imaxe, unha imaxe de cambio e limpeza que o electorado israelí descoñece xa desde hai varias eleccións. Aínda así, a actual ministra de Asuntos Exteriores deberá xustificar por que un partido xurdido da nada que perdeu ao seu líder e fundador, [6] Ariel Sharón; que fracasou na dolorosa guerra de Líbano e que logo foi dirixido por un dos políticos máis corruptos da historia de Israel, merece estar á fronte do país. Esta empañada imaxe xa presenta un gran desafío. Sen dúbida ir a novas eleccións foi a última opción de Livni xa que incluso poucos meses de goberno antes das eleccións fortalecerían a súa imaxe a fin de facer fronte á falta de experiencia que se lle adxudica. Likud: O segundo candidato a lograr un triunfo electoral. Polo lado de [7] Benjamín Netanyahu, líder de Likud, as súas tácticas serán basicamente dúas: por unha banda debilitar a súa principal inimiga política, Tzipi Livni, aducindo que a ministra carece de experiencia; e por outra banda adxudicarse a actual castelo da economía israelí alegando que este fenómeno se debe ás medidas que el tomou ao estar a cargo da carteira de finanzas durante o goberno de Ariel Sharón. “A gran esperanza de Avodá, Ehud Barak, cada día demostra ser máis un problema que unha solución” Por suposto que dito alegación omitirá as terribles e salvaxes consecuencias sociais que xerou esta sanguenta política económica, sendo esta a época onde o índice de pobreza medrou a cifras que o pequeno Estado xudeu nunca vira: Bibi fíxoo! Só a curta memoria da sociedade podería levar a este audaz político novamente ao poder, un poder tan ansiado por este líder que o pode levar a pagar altos prezos económicos e a aceptar condicións altamente
desproporcionadas para lograr formar unha coalición, fortalecendo desta forma o perigoso modelo político sectorial que ameaza á democracia israelí. Avodá: polo lado deste mallado partido, que leva xa case unha década sen atopar un verdadeiro líder, as enquisas actuais indican que a caída do mesmo é case inevitable. A gran esperanza do partido, Ehud Barak, cada día demostra ser máis un problema que unha solución. Moi probablemente o resultado das próximas eleccións signifique o fin definitivo da carreira política del. “É de esperar que as eleccións no principal aliado de Israel, Estados Unidos, exerzan algún tipo de influencia” Shas: Se ben hoxe as enquisas outórganlle a Shas oito escanos na próxima Knesset, non debemos esquecer que os votantes deste partido non apelan á súa conciencia nin á súa razón no momento de votar senón que, lamentablemente, aceptan cegamente a vontade do seu todopoderoso rabino, [8] Ovadia Yosef. Polo tanto, é de supor que este Partido antidemocrático que participa no xogo democrático, terá bastante máis escanos dos que se lle adxudican hoxe en día. Shas, un partido cuxa ideoloxía política vese altamente definida polos presupostos que se lle ofrezan, declinou a proposta de Livni de 950 millóns de shekels, levando a Israel a novas eleccións. Shas sabe que Netanyahu ofrecerá máis. O que este partido non ten en conta nestes momentos é que se nos próximos meses a crise económica internacional malla fortemente a Israel, ningún goberno poderá brindarlle os desproporcionados fondos que adoita pedir para vender o seu soporte á coalición.AS ELECCIÓNS EN ESTADOS UNIDOS
É de esperar que as eleccións no principal aliado de Israel exerzan algún tipo de influencia. Tradicionalmente, a sociedade israelí prefire ter líderes que teñan excelentes relacións cos presidentes americanos. É de supoñer que un triunfo de Barak Obama dalgún tipo de vantaxe a Livni, mentres que o triunfo de McCain beneficiaría a Netanyahu. O pobo deberá outra vez elixir líderes; líderes para un sistema que novamente demostra fracasar fronte á perigosa castelo de certos Partidos sectoriais. Cando os intereses nacionais se ven empañados polos intereses sectoriais a maioría perde e unha pequena minoría gana. Quizais a medida de Livni non sexa a máis correcta analizándoa desde un punto de vista maquiavélico, pero por primeira vez en moitos anos un líder decidiu non pagar o alto prezo pedido polo posto de premier.
Comentarios