A DEMONIZACIÓN DE ISRAEL NA PRENSA INTERNACIONAL



Os ataques de kassam desde Gaza levaron a unha situación insostible para os residentes do sur de Israel, en particular, na cidade de Sderot, e ese o motivo polo cal Israel tomou medidas contra Gaza. Sen descoñecer a dor dos palestinos, tamén se pode recoñecer o sufrimento dos israelís.

Por Galit Nuriel

Imaxes de Gaza na peor crise humanitaria: sen luz nin combustible, con enfermos hospitalizados en risco de morte, e manifestacións de nenos palestinos con inscricións nos seus corpos pedindo que Israel non os mate. Estas son as imaxes que Hamas se ocupa de facer chegar ao mundo, e é tamén o que a prensa internacional non dubida en transmitir. Con todo, a realidade non é tan así, e ademais, é máis complexa. Israel cortou a subministración de combustible, pero Hamás detivo o funcionamento da central eléctrica. Pero a cuestión máis esencial é por que non sinalan con claridade os motivos que levaron a Israel cortar o combustible a Gaza? Por que a prensa internacional non cobre a dor dos israelís, dos residentes da cidade de Sderot baixo ataque diario de kassam palestinos de Hamás? Por que non mostra a nenos israelís correndo polas rúas cara aos refuxios cada vez que cae un kassam? E aínda máis: por que non deixa ver as abertas discusións políticas ao redor das medidas tomadas en Gaza reflexo dunha democracia que permite a polémica e a crítica ao goberno? Por algún motivo, nunha longa tradición xornalística, Israel é sempre presentado como o estado opresor, a dor das vítimas israelís pasa a segundo plano, facéndose fincapé no sufrimento palestino. Un exemplo é o caso Al-Dura. Trátase dun vídeo transmitido pola canle de televisión France 2, acusando ao exército israelí da morte do neno Muhammed Al-Dura, converténdose esta historia nun símbolo da vitimización palestina. O vídeo mostra a imaxe de Al-Dura morrendo en brazos do seu pai o 31 de setembro do 2000, nun tiroteo entre o exército israelí e palestinos armados en Gaza, ao irromper a segunda Intifada. En xaneiro do ano pasado, despois dunha investigación de varios anos, Israel mostrou que este vídeo do camarógrafo palestino de France 2, Talal Abu Rahma, foi unha montaxe. A investigación -informou Yediot Aharonot- conclúe que disparos desde o ángulo onde se atopaban os soldados israelís non puideron ocasionar a morte de Al-Dura, senón esta tivo que ser causada por fogo palestino. Máis aínda, mostra que na filmación falta o momento mesmo da morte de Al-Dura, xa que se escoitaba ao camarógrafo dicindo que o neno estaba morto cando aínda se movía. O incidente durou 45 minutos, mentres que a filmación consta de 27. Anos despois, fíxose unha demanda contra France 2, e agárdase para o 27 de febreiro o veredito de corte francesa. No entanto, poderá este ditame reparar o dano moral causado por este libelo contra Israel? Ten este proceso xudicial a cobertura xornalística que tivo o vídeo de Al-Dura? Ademais, non esquezamos que unha imaxe vale máis que mil palabras. Outro caso de demonización de Israel, a través da focalización na dor palestina e a omisión do israelí, foi a famosa "masacre de Jenin", en abril de 2002. A entrada do exército israelí en Cisxordania foi unha operación defensiva para capturar aos terroristas responsables dunha onda atentados en marzo e abril ese ano, nos que morreron máis de 100 israelís. Os motivos que levan ás operacións militares -que son as mortes de civís israelís- non contar como feito significativo para a prensa internacional, senón só as vítimas palestinas. Pero o máis grave neste caso foi que a chamada "masacre de Jenin" non existiu. A prensa estranxeira transmitiu desde Israel sobre a masacre de 500 palestinos perpetrada por exército israelí no campo de refuxiados de Jenin. No entanto, unha investigación posterior das Nacións Unidas concluiría, en agosto dese ano, que na operación militar o número de palestinos mortos foi 55, e de israelís, 25. É dicir, non houbo tal masacre. Con todo, canta difusión tivo o informe das Nacións Unidas? E chegou seica a compensar o dano da difamación? O último 24 de decembro, como cada ano, canles de televisión de todo o mundo transmitiron a misa de Nadal en Belén. O correspondente da CNN en Belén referiuse ao ambiente festivo fronte á igrexa da Natividade, a diferenza de anos atrás, cando se atopaba nese lugar o exército israelí. Ou sexa, é coma se a presenza das forzas israelís tivese como obxecto a interferencia da celebración do nacemento de Cristo, quedando na vaguedad os motivos que levaron ao exército a atoparse en Belén. Pero doutra banda, non teñen especial eco na prensa o moi delicado status que teñen os palestinos cristiáns nos territorios palestinos, e en xeral, dos árabes cristiáns no mundo árabe. Nun balance do ano 2007, HonestReporting publicou un informe que resume a cobertura do conflito palestino-israelí na BBC, sinalando a postura tendenciosa desta a favor dos palestinos. Conclusións similares tirou sobre The New York Times, que fai máis fincapé nas operacións militares israelís que nos ataques palestinos. HonestReporting informa que ao cubrir as operacións de Israel en Gaza, a BBC case non fai referencia aos ataques de mísiles palestinos contra territorio israelí, que durante 2007, chegaron a case 1.500, que se traduce a unha media dun ataque cada dez horas. HonestReporting salienta que a mesma actitude tendenciosa se manifesta na selección de imaxes, que xeralmente representan a palestinos feridos, en funerais, e como vítimas de ataques israelís (e outra vez, non esquezamos a forza das imaxes respecto das palabras). En relación cos enfrontamentos entre palestinos, HonestReporting sinala que se rexistraron 344 mortes de palestinos en conflitos entre palestinos, con todo a BBC só cubriu 41 dos casos. Ao facer referencia ás operacións israelís nos territorios, advirte que a BBC non alude aos motivos de devanditas operacións, senón que só salienta o número de vítimas palestinas. As historias retratan constantemente o sufrimento palestino, mentres que se deixa á marxe a dor da poboación israelí, omitindo que en 2007 houbo aproximadamente 100 israelís feridos por ataques de mísiles palestinos Kassam. Tampouco se cobre os o dano emocional de miles de israelís como consecuencia de bombardeos diarios contra cidades e poboados en Israel. HonestReporting observa que a BBC só fixo referencia ao 0,4% dos ataques de kassam palestinos. Pero na realidade, os ataques desde Gaza levaron a unha situación insostible para os residentes do sur de Israel, en particular, na cidade de Sderot, e ese o motivo polo cal Israel tomou medidas contra Gaza. Sen descoñecer a dor dos palestinos, tamén se pode recoñecer o sufrimento dos israelís.
Artigo publicado no xornal Diario de América (15.02.08)

Comentarios