Por Félix Población
Público - 21.11.2017
Souben da vixencia do Partido Comunista de Israel, grazas ao filme de Eran Torbiner Madrid before Hanita,
presentado hai un par de anos en España pola Fundación Sindical de
Estudos. O documental é unha crónica da loita contra o fascismo de 300
xudeus comunistas, chegados dende a Palestina británica e integrados nas Brigadas
Internacionais (BI) que apoiaron á República durante a
Guerra Civil. A película inclúe entrevistas cos últimos sobreviventes,
así como extratos das súas cartas e diarios durante o conflito. Tamén,
as polémicas que á hora de alistarse tiveron cos líderes sionistas e os camaradas do seu propio partido, incapaces de comprender a incumbencia
de intervir nunha contenda tan afastada.
En conxunto foron entre 6.000 e 8.000 os xudeus que participaron na loita contra o alzamento militar
de Franco.
Dado o continxente de integrantes, un dos maiores rexistrados
nas BI, sorprendeume ata certo punto que o director Torbiner
expuxese como razón fundamental para rodar a película o descoñecemento
que había no seu país dese capítulo da súa memoria histórica, común
neste caso coa nosa. Quizais, pensei entón, tal indiferenza ou
esquecemento para rescatar ese pasado testemuñal, que tan premonitorio foi na necesidade de combater ao fascismo, debeuse á cativez do actual Partido Comunista de Israel, pero non é así do todo.
Ocorre co vello PC de Palestina –como con outras entidades
e asociacións cívicas comprometidas cunha solución pacífica e xusta ao
longo e sanguento conflito que se vive naquela rexión, e das que só
excepcionalmente temos noticia como non sexa a través dos medios
alternativos– que non é obxectivo de interese informativo convencional,
como a materia histórica da que Torbiner fíxose por fin mensaxeiro. Con todo, os comunistas xudeus poderían ser noticia por feitos de máis viva actualidade, Nin varias manifestacións multitudinarias que tiveron lugar en
Sajnin e Tel-Aviv contra a políca do goberno en relación a Gaza dispuxeron
dunha mínima cobertura na gran prensa. Como non a ten a postura
sustentada polo Partido Comunista de Israel desde 1947, baseada na
defensa da existencia de dous Estados para dous pobos e o apoio ao dereito de
autodeterminación do pobo palestino, con soberanía sobre os
territorios ocupados por Israel en 1967 e tendo a Xerusalén oriental
como capital.
O PCI ten tres deputados no Parlamento israelí e conta con varios alcaldes, entre eles o da importante cidade de Nazareth,
onde goberna desde hai máis de 30 anos. Nas últimas eleccións
municipais celebradas en novembro pasado, o candidato comunista á
alcaldía de Tel-Aviv obtivo o 36% dos votos, fronte ao 51% dos acadados
polo candidato laborista. O PCI é o único partido do país
no que militan indiscriminadamente árabes-israelís e xudeus.
Como tamén poucas veces temos oportunidade de recibir información acerca
daqueles estados de opinión da sociedade israelí que non comparten a
política do goberno
Ademais do documental de Torbiner sobre os xudeus
comunistas de Palestina que contenderon na Guerra Civil, dous
realizadores arxentinos estaban a preparar hai meses outro sobre o
Batallón Palafox da Brigada Dombrowski, a coñecida como Compañía Botwin,
que combateu na Batalla do Ebro. Son páxinas relevantes dunha loita
memorable e necesaria contra o fascismo de onte. Recuperalas é avivar a
conciencia desa loita alí onde o fascismo poida reverdecer hoxe.
Félix Población é escritor e xornalista
Comentarios