Por Eli Cohen
http://elmed.io/
09.12.2013
Cando aquel ao que non lle importaba ser chamado "o Ben Gurión palestino", Salam Fayad, estaba na Mukata, o futuro Estado palestino, envites na ONU aparte, estaba a construírse día a día. A pesar de que Fayad foi obxecto dunha purga para contentar a Hamás, o seu legado ficou reflectido en varios proxectos e iniciativas que xa estánse a facer, de vagar, outra Palestina. NewPal ou YEP (Young Entrepreneurs-Palestine), por exemplo, son a voz da xente nova e profesionais afastados da corrupción da OLP e do fanatismo integrista de Hamás; Breaking the Impasse é unha iniciativa conxunta de israelís e palestinos para facer lobby e acelerar a solución de dous Estados; o investimento e traballo que está a levar a cabo a empresa Cisco nos territorios palestinos -que xa comentamos- e outros proxectos repletos de esperanza, como a iniciativa O Val da Paz, para promover proxectos industriais e económicos conxuntos entre israelís e palestinos, teñen algo de Fayad, e supomos que, desde o seu retiro, obsérvaos con orgullo.
Pero o seu fillo mimado, o seu Moisés, foi a construción da cidade de Rawabi, cuxos xestores proclaman: "Rawabi é un proxecto económico, social e, sobre todo, unha clara expresión política".
Nada máis preto da realidade. Rawabi é a iniciativa palestina máis ambiciosa até hoxe. Está deseñada para albergar a 40.000 persoas, un centro de lecer, hoteis, cafetarías, teatros, un amplo complexo comercial, un parque tecnolóxico e varias mesquitas. Con financiamento na súa maioría qatarí (350 millóns de euros dun total de 800 millóns de dólares investidos), dará emprego a máis de dez mil persoas e será o referente tecnolóxico e de innovación nos territorios palestinos, e no futuro estado Palestino.
Rawabi, que en árabe significa "outeiros", está en plena Cisxordania, seis quilómetros ao norte de Ramallah, a capital da Autoridade Palestina. A futura cidade ten o seu esqueleto coidadosamente emprazado entre as oliveiras e a pedra calcaria de Samaria. Calquera que percorrese en automóbil os territorios sabe que a paisaxe é unha sucesión de outeiros, pasto e estruturas milenarias onde faise imposible non imaxinar as escenas bíblicas.
Detrás da construción de Rawabi atópase o magnate palestino Bashar Masri. Masri é o fundador e director xeral de Bayti Real Estate Investment Company, propiedade conxunta de Qatari Diar Real Estate Investment Company e Massar International. Como el mesmo di, é un multimillonario que podería investir noutros lugares con máis estabilidade, seguridade e un retorno máis evidente. En cambio, arriscouse porque cre que construír unha nación pasa por este tipo de proxectos. "Quería un proxecto con impacto para demostrar que os palestinos podemos facer grandes cousas". Sen dúbida, fan falta máis como el en Palestina.
Masri di que a ocupación militar israelí non lle facilitou a tarefa, pero tamén é crítico coa Autoridade Palestina, que faltou ao seu compromiso de proporcionar infraestruturas por valor de 150 millóns de dólares para a construción da cidade."Nunca imaxinaría que non iamos ter este financiamento, con todo o diñeiro que Palestina recibiu dos doantes nos últimos anos (?) Decepcióname que o noso Goberno non puxese este proxecto como unha prioridade nacional".
Claro e directo. O Goberno da Autoridade Palestina, corrupción rampante aparte, parece non decatarse aínda do que supón construír un Estado. Unha proba máis de que Rawabi é un proxecto que todos os que apoian o desenvolvemento dunha sociedade palestina democrática e innovadora e a paz entre ambos os pobos deben secundar é a durísima crítica que recibiu por parte da campaña internacional BDS. Os activistas de BDS acusaron a Masri de axudar a "blanquear a ocupación, a colonización e o apartheid [israelí] contra o pobo palestino" por manter vencellos coa industria israelí e ter a arquitectos e enxeñeiros israelís traballando como consultores en Rawabi. BDS predica coa exclusión completa de calquera tipo de colaboración con israelís, sexan do Goberno, da oposición, do sector privado ou xubilados. E logo din loitar contra un suposto apartheid.
Mais salvando as dificultades, Rawabi implica futuro, crecemento, innovación, benestar, na liña do que declarou o vicedirector do proxecto, Amir Dayani: "Un Estado créase con proxectos como Rawabi, que supoñen un boom económico e unha enorme inxección de esperanza". Dayani confesa que se barallaron outros nomes para a cidade, como Arafat City ou Yihad, "pero buscabamos algo novo e inspirador para o tipo de moradores ao que nos diriximos". Preténdese que Rawabi sexa rompedora. Así, un 7% dos que até agora mercaron xa casa alí son mulleres profesionais solteiras, un 11% son cristiáns (segundo o Palestinian Central Bureau of Statistics, os cristiáns son o 8% da poboación total palestina) e un 4% son palestinos que viven no estranxeiro. O director comercial de Rawabi, Ramzi Jaber, describe aos seus clientes como "mozos, expertos en internet, preparados e angloparlantes".
Rawabi é, en suma, a materialización dun movemento que leva anos incubándose e quere xurdir e alzar a súa voz. Os palestinos non son só corruptos da OLP e fanáticos de Hamás ou a Yihad Islámica. Hai moitísimos máis, fartos de guerra, terror e corrupción, formados e profesionais. Unha poboación competente para crear un Estado democrático e en paz que conviva xunto a Israel. Rawabi será o seu símbolo e Bashar Masri, un dos seus referentes.
Tel Aviv, o centro económico de Israel, non tivo tantos recursos ao empezar. As primeiras casas fóra dos límites de Jaffa construíronas xudeus yemenitas que, como di o refrán, chegaron cunha man diante e outra detrás, en 1881. Para Rawabi, o ascenso será máis curto e fácil.
Ver aquí máis información de Rawabi: http://www.rawabi.ps/
.
Comentarios