Enquisas: árabes e xudeus en Israel


Por Amir Mizroch
Haaretz

Os árabes de Israel endurecen a súa postura fronte a Israel e a poboación xudía, mentres os xudeus abrándana respecto dos árabes

A pesar dun endurecemento significativo das posturas cara aos xudeus israelís e as políticas do estado de Israel, a maioría dos árabes-israelís din que prefiren vivir en Israel que en calquera outro país, segundo informa o índice 2012 das relacións entre árabes e xudeus en Israel, realizado polo Instituto da Democracia de Israel (IDI). O índice mostra un transfondo de alienación e radicalización dos árabes de Israel cara ao Estado xudeu, cun transfondo concorrente pero oposto de abrandamento do sector xudeu israelí nas súas actitudes cara á minoría árabe israelí.

"Durante os 10 anos que abranguen 2003 e 2012, o índice caracterízase pola tendencia cara a un endurecemento das actitudes árabes cara ao carácter xudeu do Estado e da súa maioría xudía, pero tamén por unha estabilidade ou inclusive una certa moderación nas actitudes dos cidadáns xudeus cara aos cidadáns árabes de Israel", sinala o informe do IDI.

A enquisa amosa que mentres os xudeus israelís están abertos a un certo grao de cambios, os árabes percíbense a si mesmos como as vítimas absolutas e esperan que a poboación xudía realice todas as concesións, mentres eles néganse a tomar medidas para gañarse a confianza e a boa vontade do Estado e dos cidadáns xudeus, ou ben para motivar aos cidadáns xudeus a favorecer eses cambios.

Nunha indicación de até que punto as poboacións árabe e xudía de Israel separáronse, o índice mostra que o 58,6% dos árabes móstranse dacordo coa afirmación de que "está xustificado que os palestinos en Cisxordania e a Franxa de Gaza inicien unha Terceira Intifada se a política de estancamento continúa". Ademais, o 58,2% dos enquisados estivo dacordo coa afirmación de que "está xustificado que os cidadáns árabes de Israel comecen unha Intifada pola súa conta se a súa situación non mellora de maneira significativa".

Preto dun 55,9% dos árabes móstranse de acordo con que Israel sexa un estado cunha maioría xudía, o 60,6% cun estado cuxa lingua sexa o hebreo, o 53,2% cun estado cunha cultura israelí-hebrea, e o 60,2% cun estado no que o sábado sexa o día do descanso. Por outra banda, o 54,7% dos árabes preferiría vivir en Israel antes que en calquera outro país.

A pesar disto, os árabes israelís sentense afastados de Israel e vense ameazados, cun 55,5% que afirma que como cidadáns israelís sentense alienados e rexeitados (en comparación con 54,3% en 2003), un 62,4% que opina que non se pode confiar na maioría dos xudeus (55,6% en 2003), un 77,8% que teme unha violación grave dos seus dereitos básicos (71,1% en 2003), e un 68,0% que ten medo a unha transferencia da poboación árabe (55,4% en 2003).

A reconciliación co carácter xudeu de Israel non significa preferencia, xa que os árabes prefiren un estado binacional a un Estado xudeu e democrático, nin implica unha xustificación do status quo, xa que o 69,6% dos enquisados árabes pensa que non se xustifica que Israel manteña unha maioría xudía. Aínda así, o 70,5% dos árabes di que o goberno actual trata aos árabes como cidadáns de segunda clase ou ben como cidadáns hostís que non merecen a igualdade.

Con todo, cando se lles preguntou se estarían dispostos a realizar algún tipo de servizo obrigatorio para o Estado, só o 34,4% estivo dacordo con iso, un retroceso desde o 43% en 2009. Ademais, o 82,2% acusa os xudeus da "Nakba" (a "catástrofe" da independencia de Israel en 1948), un aumento do 65,3% en 2003. En xeral, a porcentaxe de árabes israelís que manifestan posturas de compromiso e colaboración deben ir diminuíndo gradualmente e reduciuse a unha minoría.

Segundo a enquisa, o 37,1% dos enquisados árabes quere que os seus fillos asistan a escolas secundarias xudías, o 42,4% está a favor de vivir en barrios xudeus, e o 72,8% quere que os partidos políticos árabes únanse aos gobernos de coalición. Aos ollos árabes, a integración aumentaría o acceso aos recursos do mesmo xeito que unha forma menos tradicional de vida, sen que eles supoña ter que asimilarse á poboación xudía.

Preto do 48,2% dos árabes respondeu que votaría nun referendo público onde se votase por unha constitución que "definise a Israel como un Estado xudeu e democrático que garantise plenos dereitos de cidadanía aos árabes". Con todo, en 2006 o apoio árabe ao devandito referendo alcanzou o 70,9%, e reduciuse drasticamente desde entón.

E un 76,0% dos árabes mantén que o liderado político árabe israelí debería ocuparse máis de busca soluciones para os problemas cotiáns e menos á disputa de Israel cos palestinos.

En canto á perspectiva xudía, unha porcentaxe significativa dos enquisados xudeus tamén estaba disposto a aceptar como veciños a cidadáns árabes (45,7% en 2012, fronte ao 34,5% en 2003), a estudantes árabes nas escolas xudías (54,8% en 2012, fronte ao 51,5% en 2003), e aos partidos políticos árabes en coalicións de goberno (52,8% en 2012, fronte ao 47,4% en 2003). A maioría dos xudeus prefire que Israel se integre en Occidente en lugar do Oriente Medio (65,0% en 2012, 66,4% en 2003).

A maioría dos xudeus acepta o dereito dos árabes a vivir en Israel como unha minoría, a pesar dos temores dos supostos perigos involucrados. Preto do 75,0% dos enquisados xudeus está de acordo en que os árabes teñen dereito a vivir no estado como unha minoría con plenos dereitos de cidadanía (en comparación co 72,6% en 2003). A maioría recoñece os dereitos colectivos dos árabes a separar a relixión, a cultura e a educación. Así mesmo, unha maioría do 58,3% estivo de acordo en que o Estado debe outorgar aos árabes poder de autoadministración das súas institucións relixiosas, culturais e educativas (61,7% en 2003).

Os xudeus que teñen medo dos cidadáns árabes e non confían neles diminuíron ao longo da década. En 2012, o 57,6% dos xudeus recoñecía evitar as zonas árabes de Israel por temor ou rexeitamento (en comparación con 73,1% en 2003), o 51,5% sinalou temer a alta taxa de natalidade árabe (70,1% en 2003), o 64,9% manifestou o seu temor a que os árabes poñan en perigo ao estado por mor da súa loita por cambiar o seu carácter xudeu (71,8% en 2003), o 27,9% mostrouse favorable a negar aos árabes o dereito a votar nas eleccións á Knésset (35,9% en 2003), o 69,4% cría que un cidadán árabe que se define a si mesmo como "un árabe palestino de Israel" non pode ser leal ao Estado e ás súas leis (75,6% en 2003), o 64,5% elixiría o carácter xudeu do Estado en caso de contradición co seu carácter democrático (69,7% en 2003) e o 39,4 % declaraba apoiar a transferencia dalgunhas localidades árabes do Triángulo de Galilea a un futuro Estado palestino (en comparación con 45,3% en 2003). Só o 26,9% dos xudeus de Israel estaba de acordo con que os controis de seguridade nos cruzamentos fronteirizos debían ser os mesmos para árabes e xudeus (33,2% en 2009).

O índice das relacións árabe-xudías en Israel, sobre a base dunha enquisa sobre a opinión pública árabe e outra enquisa sobre a opinión pública xudía e as cales se realizan todos os anos no outono, mide as actitudes dos cidadáns árabes e xudeus cara aos demais e cara ao Estado, e serve como unha ferramenta para monitorizar as tendencias cara ao cambio nestas actitudes nos últimos anos.

A enquisa árabe baseouse en 700 entrevistas cara a cara cunha mostra nacional representativa dos cidadáns árabes de máis de 18 anos (incluídos drusos e beduinos, pero con exclusión dos palestinos no Xerusalén Este e os drusos no Golán, que polo xeral non son cidadáns de Israel).

A enquisa xudía baseouse en 700 entrevistas telefónicas sobre unha mostra nacional representativa de xudeus de máis de 18 anos (incluídos inmigrantes, ultra-ortodoxos, colonos e membros de moshav e kibutz). O erro de mostraxe en cada enquisa é de máis ou menos un 3.7%. Os árabes foron entrevistados por entrevistadores árabes en árabe e os xudeus por entrevistadores xudeus en hebreo e ruso, e a todos prometéuselles unha total confidencialidade. As entrevistas levaron a cabo sobre a base de cuestionarios de opción fixa que comprendían 190 cuestións para os árabes e 150 artigos para os xudeus.

Comentarios