Publícanse os documentos que demostran que Franco foi cómplice do Holocausto nazi
Franco e a súa política foron cómplices das matanzas nos campos de exterminio. Esta é a principal conclusión que se extrae de "El franquismo, cómplice del Holocauso" (La Vanguardia Ediciones), libro no que o prestixioso xornalista de investigación Eduardo Martín de Pozuelo fai uso de arquivos secretos desclasificados para demostrar que o sinistro ditador permitiu a morte de milleiros de xudeus españois medorento ante a posibilidade de que miles de refuxiados xudeus incrementasen a oposición interna ao seu réxime.
O xornalista Eduardo Martín de Pozuelo desmonta a grande mentira do franquismo.
Documento a documento, Martín de Pozuelo (Premio Ortega e Gasset en 1985, Premio Ojo Crítico en 1989, Premio Dereitos Humanos en 2000, Premio Internacional de Xornalismo Rei de España de 2005 e Premio Raoul Wallenberg 2012) desvela na súa monumental obra que as poucas veces que o Goberno de Franco facilitou axuda aos xudeus foi por causas alleas á súa vontade ou por intereses propagandísticos.
Culpables
Co franquismo, cómplice do holocausto despéxanse as dúbidas respecto de que Franco e os seus ministros foron cómplices do holocausto por omisión deliberada de salvar a miles de persoas postas nas súas mans polos nazis e polo patético feito de apoderarse dos bens dos deportados aos que só consideraron españois á hora de reclamar os seus diñeiros e facendas.
Salvadores?
Algo que choca coa crenza maioritaria dos españois debido a que unha vez acabada a Segunda Guerra Mundial o réxime franquista atribuíuse sen pudor a salvación duns miles de xudeus que en realidade evitaron a morte grazas ás accións individuais e contracorrente dun grupo de heroicos españois que actuaron pondo a risco as súas vidas e desobedecendo ordes expresas do seu Ministerio de Asuntos Exteriores.
Franco e a súa política foron cómplices das matanzas nos campos de exterminio. Esta é a principal conclusión que se extrae de "El franquismo, cómplice del Holocauso" (La Vanguardia Ediciones), libro no que o prestixioso xornalista de investigación Eduardo Martín de Pozuelo fai uso de arquivos secretos desclasificados para demostrar que o sinistro ditador permitiu a morte de milleiros de xudeus españois medorento ante a posibilidade de que miles de refuxiados xudeus incrementasen a oposición interna ao seu réxime.
O xornalista Eduardo Martín de Pozuelo desmonta a grande mentira do franquismo.
Documento a documento, Martín de Pozuelo (Premio Ortega e Gasset en 1985, Premio Ojo Crítico en 1989, Premio Dereitos Humanos en 2000, Premio Internacional de Xornalismo Rei de España de 2005 e Premio Raoul Wallenberg 2012) desvela na súa monumental obra que as poucas veces que o Goberno de Franco facilitou axuda aos xudeus foi por causas alleas á súa vontade ou por intereses propagandísticos.
Culpables
Co franquismo, cómplice do holocausto despéxanse as dúbidas respecto de que Franco e os seus ministros foron cómplices do holocausto por omisión deliberada de salvar a miles de persoas postas nas súas mans polos nazis e polo patético feito de apoderarse dos bens dos deportados aos que só consideraron españois á hora de reclamar os seus diñeiros e facendas.
Salvadores?
Algo que choca coa crenza maioritaria dos españois debido a que unha vez acabada a Segunda Guerra Mundial o réxime franquista atribuíuse sen pudor a salvación duns miles de xudeus que en realidade evitaron a morte grazas ás accións individuais e contracorrente dun grupo de heroicos españois que actuaron pondo a risco as súas vidas e desobedecendo ordes expresas do seu Ministerio de Asuntos Exteriores.
Os diplomáticos
Neste punto, Martín de Pozuelo realiza un repaso exhaustivo polo labor deses diplomáticos que a diferenza de Francisco Franco si que evitaron a morte de milleiros de xudeus. Casos como o do diplomáticos Angel San Briz (desde a embaixada de Budapest) ou Julio Palencia (en Sofía), quen foron crudamente explícitos nas mensaxes que enviaron ao Goberno franquista para alertar de que os xudeus estaban "sendo vítimas dunha persecución tan cruel e encarnizada que á persoa máis ponderado e fría pon espanto no ánimo o contemplar as inxustizas e horrores que estas autoridades veñen cometendo".
A propaganda franquista
A este respecto, Martín de Pozuelo considera que "as mentiras da propaganda franquista, a ocultación deliberada dos sucedido, a destrución de documentos comprometedores e a miopía histórica mantida durante anos non cambian o feito de que eses poucos miles de xudeus salvados por intervención española fórono polo labor persoal dun grupo de diplomáticos que contraviñeron ordes". O certo e verdade é que "Franco puido evitar a morte a decenas de miles de persoas pero non o fixo", tal e como demostra a ampla documentación na que se basea este libro que se publica tras o éxito cultivado polos segredos do franquismo, a primeira obra do xornalista catalán sobre a ditadura española.
Documentos esclarecedores
E é que para sacar á luz a verdade histórica tan coidadosamente escondida polo réxime franquista, Martín de Pozuelo publica documentos tan reveladores como o informe que Eberhard Von Stohrer, o embaixador de Alemaña en España desde 1937 até 1943, enviou ás autoridades alemás. No devandito informe pódese ler o seguinte: "É certo que en España non existe un problema xudeu coma en Alemaña. A expulsión dos xudeus pola raíña española Isabel a Católica (sic) a finais do século XV evitou a xerminación do problema xudeu (?) Os poucos xudeus practicantes que hai en España non reciben ningún tratamento compracente por parte das autoridades españolas. Non obstante a República española encargouse destes xudeus e favoreceu especialmente o contacto cos sefardíes residente no Mediterráneo oriental. A España nacional do xeneral Franco non só desaproba a francmasonería, senón tamén o xudaísmo internacional, aínda que non tanto por razóns de raza senón de relixión. Por tanto, non fomenta de ningún xeito aos sefardíes españois"..
Universalizando a mentira
Entre outros moitos documentos, no franquismo, cómplice do holocausto, tamén se desvelan as ordes secretas e "consignas de obrigado cumprimento" que Franco mandou enviar o 10 de agosto de 1943 aos directores de todos os xornais para vender que España non entrara na guerra e empezar a difundir a mensaxe que o réxime franquista expuxo na Asemblea Xeral de Nacións Unidas en 1949 ("España imbuída do seu espírito cristián e universal de amor a todas as razas da terra contribuíu ao rescate de xudeus" ).
Comentarios