A Gaza de Hamas - catro anos despois Capítulo 2: A conduta militar de Hamas respecto de Israel Por C. Jacob (publicado en MEMRI - www.menri.org)
Introdución
Tras o final da guerra en Gaza, Hamas en gran parte puxo fin ao disparo de mísiles contra Israel e obrigou ás outras faccións palestinas a observar o tahdiah (calma táctica) - aínda que ambas as faccións e Hamas en ocasións o incumpren. Ao mesmo tempo, Hamas sempre aclarou que non abandonou a resistencia, demostrándoo na práctica en marzo e abril do 2011, cando participou no lanzamento de centos de foguetes contra Israel, incluíndo un que deu contra un autobús escolar israelí causando a morte a un rapaz. Os líderes de Hamas seguen enxalzando o Jihad e o movemento continúa armándose, adestrándose e fortalecendo posicións.
I. Tahdiah - con intermitentes disparos de foguetes
Os esforzos de Hamas para manter o tahdiah eran evidentes, por exemplo, o 2 de marzo do 2010, cando o comandante da policía de Gaza Abu Ubaida Al-Jarrah emitiu directrices a todos os elementos da policía na Franxa de Gaza de "perseguir a aqueles que están a disparar mísiles, arrestalos e ser investigados por parte dos aparellos de seguridade de Hamas e castigalos, tratándoos como autores de delitos graves". [1] Despois que o ministro do exterior ruso presionara a Hamas para que detivese o lanzamento de mísiles, a finais de marzo de 2010, o xefe do buró político de Hamas Khaled Mash'ao respondeu que o liderado de Hamas apoiaba o tahdiah e non estaba a manipular as tensións e que utilizaría os medios adecuados para evitar o lanzamento de mísiles. [2] De feito, varios días despois Mash'ao ordenou aos líderes da sección militar de Hamas deter o lanzamento de mísiles e evitar que as faccións palestinas fixesen o mesmo tamén, "mesmo se isto implica o uso da forza". [3] Hamas tamén tratou de coordinar as súas posicións con outras faccións, e o 3 de abril do 2010, reuniuse con representantes do Jihad Islámico, a Fronte Popular para a Liberación de Palestina (FPLP) e a Fronte Democrática para a Liberación de Palestina (FDLP). Todos estiveron de acordo en actuar concertadamente ante as ameazas de Israel de responder os disparos de mísiles. [4]
Os líderes de Hamas percibiron unha necesidade de explicar o seu apoio ao cesamento do fogo. O subdirector do buró político de Hamas Moussa Abu Marzouq dixo: "Hamas ten interese en continuar o cesamento do fogo con Israel, para que este non teña ningunha escusa de lanzar [outra] campaña militar contra a Franxa de Gaza. Existe un acordo entre as faccións palestinas a que se absteñan de lanzar mísiles contra obxectivos israelís, pero de cando en vez, este acordo é violado". [5]
Particularmente interesante foi a declaración do funcionario de Hamas Mahmoud Al-Zahhar, quen cualificou o lanzamento de foguetes "sospeitoso", dando a entender que Israel o estaba alentando, "O inimigo quere mostrar que as operacións que está a levar a cabo son en defensa propia, [dicindo que son] unha resposta aos disparos de mísiles desde a Franxa de Gaza" [6]
Aínda que Fatah apoia o tahdiah, ven a suspensión dos ataques cara a Israel por Hamas como unha oportunidade para aguilloar a este movemento. O portavoz de Fatah, Ahmad Assaf dixo: "É un feito positivo que Hamas se decate agora da exactitude ás reiteradas peticións do Presidente da Autoridade Palestina Mahmoud Abbas de salvar ao noso pobo das dificultades [causadas por] a reacción israelí ao lanzamento de mísiles, cesar os disparos e renovar o tahdiah... [No pasado], os líderes de Hamas preferiron unha axenda rexional e estreitos intereses partidistas aos intereses supremos do pobo palestino e acusaron o liderado da [Autoridade Palestina] de traizón e incredulidade". [7]
Cara a finais do 2010, Hamas afrouxou o seu control sobre as diversas organizacións, o que provocou un aumento no número de disparos e enfrontamentos coas forzas israelís. A tensión resultante e as represalias de Israel, levaron aos líderes de Hamas a reiterar o seu compromiso co tahdiah e facer cumprir a prohibición de accións que conduzan a unha escalada. En xaneiro do 2011, as faccións acordaron "protexer ao pobo palestino en Gaza e afastarse dos perigos da guerra", aclarando, con todo, de que non estaban a anunciar un tahdiah. [8] A mediados de marzo do 2011, Hamas desviouse desta política e participou no lanzamento de morteiros e foguetes contra Israel. [9] Neste caso, tamén, o lanzamento de foguetes detívose despois duns días e un acordo foi alcanzado coas faccións de respectar o tahdiah, sempre que Israel cesase os seus ataques contra Gaza. En resposta ao asasinato de combatentes da sección militar de Hamas, o movemento renovou o lanzamento de foguetes e atribuíuse a responsabilidade polo disparo dun foguete a un autobús escolar israelí, que causou a morte dun adolescente.
As accións de Hamas reflicten unha dualidade no movemento. Por unha banda, Hamas desexa manter o tahdiah a fin de evitar unha represalia israelí que podería causar graves danos e socavaría o seu control sobre Gaza. Esta política está dirixida polo liderado político de Hamas dentro de Gaza. Doutra banda, Hamas está a tratar de establecer unha novo paradigma, polo que calquera dano aos seus membros desencadea unha resposta automática na forma de lanzamento de foguetes, de modo que os seus membros estarán protexidos de calquera dano, mesmo mentres se preparan ataques terroristas ou secuestros de israelís. Esta política está dirixida polo líder da sección militar, Ahmad Al-Ja'bari. A calma que prevaleceu nas últimas semanas indica que Hamas ten a capacidade de previr o lanzamento de foguetes contra Israel.
II. Hamas segue comprometido coa resistencia e o Jihad
O tahdiah de Hamas foi percibido na Franxa de Gaza como unha acción táctica - un tempo morte de espera para reagruparse na preparación da seguinte rolda de actividades contra Israel. O columnista do portal de Hamas Yasser Al-Za'atra escribiu: "É case seguro que a area palestina con todo, volverá á senda da resistencia, tal como fíxo despois da equivocada campaña de Oslo (1993-2000)". [10] 'Abd Al-Bari 'Atwan, o editor do diario de Londres Al-Quds Al-Arabi, avaliou a situación do mesmo xeito: "Hamas nunca renunciou á resistencia e talvez o actual hudna [tregua] é temporal, como as que lle precederon - pero os seus líderes deben darse de conta que a paciencia dalgúns dos grupos islámicos ten un curto circuíto e que algúns estrañan o Jihad". [11]
Os mesmos líderes de Hamas seguiron falando en favor da resistencia e en condicións a favor da guerra santa. En resposta á construción en Xerusalén e á inauguración o 16 de marzo, 2010 da reconstruida sinagoga Hurva na Cidade Antiga, o portavoz delegado do Consello Lexislativo Palestino Ahmad Baher (de Hamas) pediu ás faccións da resistencia "propinar un severo golpe militar contra a ocupación israelí". [12] Un comunicado de Hamas declarou," A resistencia é unha opción estratéxica... e o movemento de [Hamas] aférrase ao Jihad". O comunicado tamén pediu que a Iniciativa de Paz Árabe sexa rescindida. [13]
Glorificando tamén á resistencia estivo o propio municipio de Gaza; este nomeou unha praza da cidade en honra a Rim Al-Riyashi, quen levou a cabo un atentado suicida no 2004. [14]
O ambiente de preparación para a continuación da loita tamén foi evidente no sistema educativo de Gaza. Nunha obra de teatro nunha cerimonia de gradación en Gaza, os nenos levaban posto uniformes das Brigadas 'Izz Al-Din Al-Qassam, a sección militar de Hamas, e "combateron" contra "soldados israelís", "secuestraron" a un deles. [15] Nunha cerimonia de Hamas en honra ás familias dos mártires en Jabalya, o portavoz das familias, dixo: "Estamos dispostos a sacrificar aos nosos fillos, a nós mesmos e o noso diñeiro para declarar 'non hai ninguén máis que Alá' e liberar a patria". [16]
A manifestación máis obvia de educación militante foi reportada polo diario exipcio Al-Ahram, nunha crónica que describe o ambiente militante nos campamentos de verán de Hamas, en comparación co ambiente nos campamentos de verán do UNRWA: "Mentres os nenos dos [campamentos] do UNRWA gozan da pintura, a natación, o baile e a música folk, outros nenos marchan en desfiles militares, portando as fotos dos prisioneiros de Hamas e dos mártires gritando consignas da resistencia. Estes son os nenos nos campamentos de Hamas. 'Nosa Al-Aqsa, os nosos prisioneiros, a liberdade virá' - estas son consígnas gritadas polos nenos de sete a 12 anos nunha marcha militar. 'Cero xoguetes ou alboroto', tal como un dos líderes do campamento describiuno... Os nenos viven nun ambiente de mobilización militar e preparación para a resistencia [tanto en tempo de] paz e guerra. Nun campamento, celebrado na mesquita Sheikh Radwan, o establecemento e o adestramento crean unha atmosfera de guerra e resistencia. Fotografías de homes enmascarados con armas de fogo infestan o campamento, [que se asemella a] unha base militar". [17]
"O Ministerio de Asuntos dos Prisioneiros de Hamas endosou oficialmente a causa de secuestro de soldados israelís, cando anunciou que apoiaba a campaña, declarada pola Sociedade Wa'ed en Gaza, coa promesa dun millón de dinares xordanos "para calquera persoa que secuestre a un soldado israelí para ser trocado por prisioneiros palestinos". [18] O asesor de Ismail Haniya Mustafa Al-Kanu dixo que os prisioneiros palestinos só serían liberados secuestrando máis soldados israelís. [19] A sección militar de Hamas, as Brigadas 'Izz Al-Din Al-Qassam, comprometéronse a continuar os seus esforzos para lograr este obxectivo. [20]
III. Adestramento, armar e fortalecer posicións
Hamas continúa preparándose para unha confrontación militar construíndo fortificacions, contrabandeando armas cara a Gaza e adestrando aos seus combatentes. Nunha reunión con líderes dos partidos árabes nunha conferencia de Damasco, Khaled Mashal revelou, nun raro momento de sinceridade, que "cara ao exterior, fálase en Gaza sobre reconciliación e edificación, pero, en realidade, a maior parte dos fondos e os esforzos son asignados á resistencia e aos preparativos militares. Ocupámonos da resistencia". [21]
Un portal próximo a Fatah informou que as milicias de Hamas estableceron fortes cargas explosivas preto de edificios densamente poboados de Gaza en zonas afastadas da fronteira con Israel - provocando a un gran resentimento, enfrontamentos verbais e ás veces pelexas entre os veciños e activistas de Hamas. [22]
En referencia ás fortificaciones de Hamas, o Dr. Fayez Abu Shamala, columnista dun portal afiliado a Hamas, escribiu que Hamas tiña miles de túneles ao longo e ancho da franxa de Gaza. [23]
As Brigadas 'Izz Al-Din Al-Qassam describiron a súa preparación para o conflito e o seu desexo de martirio. "Na tenue luz da lúa atópase un combatente de Hamas, baixo unha árbore con ramas enmarañadas. Este afástase dos seus camaradas, toma un Corán da súa mochila e comeza a ler en voz alta cunha voz agradable. Outro [combatente] pídelle a Alá que lle conceda o martirio. Con todo, outra espera a certa distancia pola chegada do inimigo, para que este poida sorprendelo. Doutra banda, unha unidade de enxeñaría das Brigadas Al-Qassam prepara un artefacto explosivo, ante un ataque sionista, co fin de sementar a morte [entre os pasaxeiros] do vehículo do inimigo sionista... Noutra área, membros de defensa civil prepáranse para axustar os mísiles de terra [antiaéreos], co obxecto de derrubar os avións inimigos nos ceos de Gaza... Nunha zona alta, un corpo de francotiradores está a prepararse para situar as súas armas co fin de atacar aos soldados inimigos sionistas, se se infiltran en calquera lugar. Entre as árbores con ramas enmarañadas, un grupo de artilleiros preparan un morteiro para contrarrestar calquera movemento estúpido do inimigo, ou calquera avance das tropas especiais [israelís] en calquera lugar". [24]
Por mor dos crecentes esforzos por parte de Israel e Exipto nas secuelas da guerra en Gaza para impedir que as armas poidan ser levadas dentro de Gaza, o antigo funcionario de Hamas Ahmad Yousuf declarou: "A resistencia é un dereito lexítimo, tal como o son as armas [da resistencia], por tanto, a resistencia obterá armas de todas as maneiras posibles a fin de continuar a súa actividade, a través dos túneles ou non [mesmo] baixo terra". [25] O líder de Hamas Mahmoud Ao-Zahhar dixo: "O meu movemento [agora] ten mellores armas das que tiña en vésperas da guerra de Gaza". [26] En xullo do 2010, o ministro do Interior de Hamas Fathi Hammad, anunciou que o seu ministerio tiña previsto introducir o recrutamento voluntario no exército de Hamas en Gaza, seguido polo servizo militar obrigatorio. [27]
A principios do 2011, a policía de Hamas anunciou que aos residentes de Gaza necesitarían obter un permiso de armas de fogo para a autodefensa. O anuncio fixo fincapé en que esta norma non se aplica ás armas da resistencia, que eran legais sen un permiso previo. [28]
A actividade militar de Hamas non se limita a Gaza. En maio do 2010, o Presidente da AP Mahmoud 'Abbas revelou que "todos os días, requisamos grandes cantidades de armas [en Cisxordania]". [29] En abril do 2011, funcionarios dos aparellos de seguridade da AP anunciaron o descubrimento dunha mesquita controlada por Hamas en Cisxordania, onde se fabricaban e almacenaban explosivos, [30] e un portal próximo a Fatah dixo que os aparellos de seguridade descubriran unha gran instalación para a fabricación e almacenamento de explosivos en Nablus. [31]
Xustificando as actividades de Hamas en Cisxordania, Mahmud Al-Zahhar dixo: "Gaza [xa] foi liberada; [agora], os aparellos de seguridade da AP deben darnos man libre para liberar á Ribeira Occidental e a Xerusalén. Deben dispararse mísiles e debe haber resistencia desde Cisxordania. É soamente en Gaza que se esixe o lanzamento de mísiles e o [emprender] a resistencia?" [32]
O diario anti-sirio kuwaití Al-Siyassa informou que a finais do 2009, cinco membros de Hamas e dous membros do Corpo da Garda Revolucionaria Islámica Iraniana (CGRII) foron asasinados nunha base de Hamas preto de Damasco, mentres adestraban na montaxe e desmonte de foguetes iranianos de longo alcance, coa intención de ser contrabandeados en Gaza a través de túneles. [33]
O Líbano é outro campo de adestramento de Hamas. Fontes libanesas informaron que a investigación dunha explosión nun centro de Hamas no Líbano mostrou que se produciu durante un adestramento con munición real. [34]
[1] Wafa1.ps, 2 de marzo, 2010.
[2] Ao-Hayat Ao-Jadida (Autoridade Palestina), 2 de abril, 2010.
[3] Palpress.ps, 8 de abril, 2010.
[4] Ao-Quds (Xerusalén), 4 de abril, 2010.
[5] Alaahd.com, 13 de abril, 2010.
[6] Maannews.net, 21 de marzo, 2010.
[7] Maannews.net, 3 de abril, 2010.
[8] Alresalah.ps, 13 de xaneiro, 2011.
[9] Palestina-info.info, 19 de marzo, 2011.
[10] Paltoday.com, 15 de agosto, 2009.
[11] Paltoday.com, 17 de agosto, 2009.
[12] Ao-Hayat Ao-Jadida (Autoridade Palestina), 16 de marzo, 2010.
[13] Palestina-info.info, 12 e 13 de decembro, 2009.
[14] Ao-Ayyam (Autoridade Palestina), 24 de marzo, 2010. O 14 de xaneiro do 2004, Rim Al-Riyashi, nai de dous fillos, inmolouse no control de Erez, entre Israel e Gaza, matando a catro israelís e ferindo a dez.
[15] Maannews.net, 30 de maio, 2010.
[16] Al-Quds (Xerusalén), 7 de xaneiro, 2010.
[17] Al-Ahram (Exipto), 30 de xuño, 2010.
[18] Maannews.net, 19 de novembro, 2009.
[19] Al-Ayyam (Autoridade Palestina), 1 de marzo, 2011; safa.ps, 28 de febreiro, 2011.
[20] Alqassam.ps, 8 de agosto, 2011.
[21] Paltimes.net, 14 de novembro, 2009.
[22] Alaahd.com, 13 de xaneiro, 2010.
[23] Palestina-info.info, 7 de xuño, 2010.
[24] Alqassam.ps, 4 de xullo, 2010.
[25] Al-Sharq Al-Awsat (Londres), 25 de xaneiro, 2009.
[26] Palestina-info.info, 18 de abril, 2009.
[27] Amade.ps, 28 de xullo, 2010.
[28] Maannews.net 5 de xaneiro, 2011.
[29] Al-Sharq Ao-Awsat (Londres), 6 de maio, 2010.
[30] Al-Quds Ao-Arabi (Londres), 13 de abril, 2009.
[31] Palvoice.com, 29 de abril, 2010.
[32] Al-Quds (Xerusalén), 20 de xuño, 2010.
[33] Al-Siyassa (Kuwait), 15 de novembro, 2009.
[34] Al-Sharq Ao-Awsat (Londres), 6 de xaneiro, 2010.
Introdución
Tras o final da guerra en Gaza, Hamas en gran parte puxo fin ao disparo de mísiles contra Israel e obrigou ás outras faccións palestinas a observar o tahdiah (calma táctica) - aínda que ambas as faccións e Hamas en ocasións o incumpren. Ao mesmo tempo, Hamas sempre aclarou que non abandonou a resistencia, demostrándoo na práctica en marzo e abril do 2011, cando participou no lanzamento de centos de foguetes contra Israel, incluíndo un que deu contra un autobús escolar israelí causando a morte a un rapaz. Os líderes de Hamas seguen enxalzando o Jihad e o movemento continúa armándose, adestrándose e fortalecendo posicións.
I. Tahdiah - con intermitentes disparos de foguetes
Os esforzos de Hamas para manter o tahdiah eran evidentes, por exemplo, o 2 de marzo do 2010, cando o comandante da policía de Gaza Abu Ubaida Al-Jarrah emitiu directrices a todos os elementos da policía na Franxa de Gaza de "perseguir a aqueles que están a disparar mísiles, arrestalos e ser investigados por parte dos aparellos de seguridade de Hamas e castigalos, tratándoos como autores de delitos graves". [1] Despois que o ministro do exterior ruso presionara a Hamas para que detivese o lanzamento de mísiles, a finais de marzo de 2010, o xefe do buró político de Hamas Khaled Mash'ao respondeu que o liderado de Hamas apoiaba o tahdiah e non estaba a manipular as tensións e que utilizaría os medios adecuados para evitar o lanzamento de mísiles. [2] De feito, varios días despois Mash'ao ordenou aos líderes da sección militar de Hamas deter o lanzamento de mísiles e evitar que as faccións palestinas fixesen o mesmo tamén, "mesmo se isto implica o uso da forza". [3] Hamas tamén tratou de coordinar as súas posicións con outras faccións, e o 3 de abril do 2010, reuniuse con representantes do Jihad Islámico, a Fronte Popular para a Liberación de Palestina (FPLP) e a Fronte Democrática para a Liberación de Palestina (FDLP). Todos estiveron de acordo en actuar concertadamente ante as ameazas de Israel de responder os disparos de mísiles. [4]
Os líderes de Hamas percibiron unha necesidade de explicar o seu apoio ao cesamento do fogo. O subdirector do buró político de Hamas Moussa Abu Marzouq dixo: "Hamas ten interese en continuar o cesamento do fogo con Israel, para que este non teña ningunha escusa de lanzar [outra] campaña militar contra a Franxa de Gaza. Existe un acordo entre as faccións palestinas a que se absteñan de lanzar mísiles contra obxectivos israelís, pero de cando en vez, este acordo é violado". [5]
Particularmente interesante foi a declaración do funcionario de Hamas Mahmoud Al-Zahhar, quen cualificou o lanzamento de foguetes "sospeitoso", dando a entender que Israel o estaba alentando, "O inimigo quere mostrar que as operacións que está a levar a cabo son en defensa propia, [dicindo que son] unha resposta aos disparos de mísiles desde a Franxa de Gaza" [6]
Aínda que Fatah apoia o tahdiah, ven a suspensión dos ataques cara a Israel por Hamas como unha oportunidade para aguilloar a este movemento. O portavoz de Fatah, Ahmad Assaf dixo: "É un feito positivo que Hamas se decate agora da exactitude ás reiteradas peticións do Presidente da Autoridade Palestina Mahmoud Abbas de salvar ao noso pobo das dificultades [causadas por] a reacción israelí ao lanzamento de mísiles, cesar os disparos e renovar o tahdiah... [No pasado], os líderes de Hamas preferiron unha axenda rexional e estreitos intereses partidistas aos intereses supremos do pobo palestino e acusaron o liderado da [Autoridade Palestina] de traizón e incredulidade". [7]
Cara a finais do 2010, Hamas afrouxou o seu control sobre as diversas organizacións, o que provocou un aumento no número de disparos e enfrontamentos coas forzas israelís. A tensión resultante e as represalias de Israel, levaron aos líderes de Hamas a reiterar o seu compromiso co tahdiah e facer cumprir a prohibición de accións que conduzan a unha escalada. En xaneiro do 2011, as faccións acordaron "protexer ao pobo palestino en Gaza e afastarse dos perigos da guerra", aclarando, con todo, de que non estaban a anunciar un tahdiah. [8] A mediados de marzo do 2011, Hamas desviouse desta política e participou no lanzamento de morteiros e foguetes contra Israel. [9] Neste caso, tamén, o lanzamento de foguetes detívose despois duns días e un acordo foi alcanzado coas faccións de respectar o tahdiah, sempre que Israel cesase os seus ataques contra Gaza. En resposta ao asasinato de combatentes da sección militar de Hamas, o movemento renovou o lanzamento de foguetes e atribuíuse a responsabilidade polo disparo dun foguete a un autobús escolar israelí, que causou a morte dun adolescente.
As accións de Hamas reflicten unha dualidade no movemento. Por unha banda, Hamas desexa manter o tahdiah a fin de evitar unha represalia israelí que podería causar graves danos e socavaría o seu control sobre Gaza. Esta política está dirixida polo liderado político de Hamas dentro de Gaza. Doutra banda, Hamas está a tratar de establecer unha novo paradigma, polo que calquera dano aos seus membros desencadea unha resposta automática na forma de lanzamento de foguetes, de modo que os seus membros estarán protexidos de calquera dano, mesmo mentres se preparan ataques terroristas ou secuestros de israelís. Esta política está dirixida polo líder da sección militar, Ahmad Al-Ja'bari. A calma que prevaleceu nas últimas semanas indica que Hamas ten a capacidade de previr o lanzamento de foguetes contra Israel.
II. Hamas segue comprometido coa resistencia e o Jihad
O tahdiah de Hamas foi percibido na Franxa de Gaza como unha acción táctica - un tempo morte de espera para reagruparse na preparación da seguinte rolda de actividades contra Israel. O columnista do portal de Hamas Yasser Al-Za'atra escribiu: "É case seguro que a area palestina con todo, volverá á senda da resistencia, tal como fíxo despois da equivocada campaña de Oslo (1993-2000)". [10] 'Abd Al-Bari 'Atwan, o editor do diario de Londres Al-Quds Al-Arabi, avaliou a situación do mesmo xeito: "Hamas nunca renunciou á resistencia e talvez o actual hudna [tregua] é temporal, como as que lle precederon - pero os seus líderes deben darse de conta que a paciencia dalgúns dos grupos islámicos ten un curto circuíto e que algúns estrañan o Jihad". [11]
Os mesmos líderes de Hamas seguiron falando en favor da resistencia e en condicións a favor da guerra santa. En resposta á construción en Xerusalén e á inauguración o 16 de marzo, 2010 da reconstruida sinagoga Hurva na Cidade Antiga, o portavoz delegado do Consello Lexislativo Palestino Ahmad Baher (de Hamas) pediu ás faccións da resistencia "propinar un severo golpe militar contra a ocupación israelí". [12] Un comunicado de Hamas declarou," A resistencia é unha opción estratéxica... e o movemento de [Hamas] aférrase ao Jihad". O comunicado tamén pediu que a Iniciativa de Paz Árabe sexa rescindida. [13]
Glorificando tamén á resistencia estivo o propio municipio de Gaza; este nomeou unha praza da cidade en honra a Rim Al-Riyashi, quen levou a cabo un atentado suicida no 2004. [14]
O ambiente de preparación para a continuación da loita tamén foi evidente no sistema educativo de Gaza. Nunha obra de teatro nunha cerimonia de gradación en Gaza, os nenos levaban posto uniformes das Brigadas 'Izz Al-Din Al-Qassam, a sección militar de Hamas, e "combateron" contra "soldados israelís", "secuestraron" a un deles. [15] Nunha cerimonia de Hamas en honra ás familias dos mártires en Jabalya, o portavoz das familias, dixo: "Estamos dispostos a sacrificar aos nosos fillos, a nós mesmos e o noso diñeiro para declarar 'non hai ninguén máis que Alá' e liberar a patria". [16]
A manifestación máis obvia de educación militante foi reportada polo diario exipcio Al-Ahram, nunha crónica que describe o ambiente militante nos campamentos de verán de Hamas, en comparación co ambiente nos campamentos de verán do UNRWA: "Mentres os nenos dos [campamentos] do UNRWA gozan da pintura, a natación, o baile e a música folk, outros nenos marchan en desfiles militares, portando as fotos dos prisioneiros de Hamas e dos mártires gritando consignas da resistencia. Estes son os nenos nos campamentos de Hamas. 'Nosa Al-Aqsa, os nosos prisioneiros, a liberdade virá' - estas son consígnas gritadas polos nenos de sete a 12 anos nunha marcha militar. 'Cero xoguetes ou alboroto', tal como un dos líderes do campamento describiuno... Os nenos viven nun ambiente de mobilización militar e preparación para a resistencia [tanto en tempo de] paz e guerra. Nun campamento, celebrado na mesquita Sheikh Radwan, o establecemento e o adestramento crean unha atmosfera de guerra e resistencia. Fotografías de homes enmascarados con armas de fogo infestan o campamento, [que se asemella a] unha base militar". [17]
"O Ministerio de Asuntos dos Prisioneiros de Hamas endosou oficialmente a causa de secuestro de soldados israelís, cando anunciou que apoiaba a campaña, declarada pola Sociedade Wa'ed en Gaza, coa promesa dun millón de dinares xordanos "para calquera persoa que secuestre a un soldado israelí para ser trocado por prisioneiros palestinos". [18] O asesor de Ismail Haniya Mustafa Al-Kanu dixo que os prisioneiros palestinos só serían liberados secuestrando máis soldados israelís. [19] A sección militar de Hamas, as Brigadas 'Izz Al-Din Al-Qassam, comprometéronse a continuar os seus esforzos para lograr este obxectivo. [20]
III. Adestramento, armar e fortalecer posicións
Hamas continúa preparándose para unha confrontación militar construíndo fortificacions, contrabandeando armas cara a Gaza e adestrando aos seus combatentes. Nunha reunión con líderes dos partidos árabes nunha conferencia de Damasco, Khaled Mashal revelou, nun raro momento de sinceridade, que "cara ao exterior, fálase en Gaza sobre reconciliación e edificación, pero, en realidade, a maior parte dos fondos e os esforzos son asignados á resistencia e aos preparativos militares. Ocupámonos da resistencia". [21]
Un portal próximo a Fatah informou que as milicias de Hamas estableceron fortes cargas explosivas preto de edificios densamente poboados de Gaza en zonas afastadas da fronteira con Israel - provocando a un gran resentimento, enfrontamentos verbais e ás veces pelexas entre os veciños e activistas de Hamas. [22]
En referencia ás fortificaciones de Hamas, o Dr. Fayez Abu Shamala, columnista dun portal afiliado a Hamas, escribiu que Hamas tiña miles de túneles ao longo e ancho da franxa de Gaza. [23]
As Brigadas 'Izz Al-Din Al-Qassam describiron a súa preparación para o conflito e o seu desexo de martirio. "Na tenue luz da lúa atópase un combatente de Hamas, baixo unha árbore con ramas enmarañadas. Este afástase dos seus camaradas, toma un Corán da súa mochila e comeza a ler en voz alta cunha voz agradable. Outro [combatente] pídelle a Alá que lle conceda o martirio. Con todo, outra espera a certa distancia pola chegada do inimigo, para que este poida sorprendelo. Doutra banda, unha unidade de enxeñaría das Brigadas Al-Qassam prepara un artefacto explosivo, ante un ataque sionista, co fin de sementar a morte [entre os pasaxeiros] do vehículo do inimigo sionista... Noutra área, membros de defensa civil prepáranse para axustar os mísiles de terra [antiaéreos], co obxecto de derrubar os avións inimigos nos ceos de Gaza... Nunha zona alta, un corpo de francotiradores está a prepararse para situar as súas armas co fin de atacar aos soldados inimigos sionistas, se se infiltran en calquera lugar. Entre as árbores con ramas enmarañadas, un grupo de artilleiros preparan un morteiro para contrarrestar calquera movemento estúpido do inimigo, ou calquera avance das tropas especiais [israelís] en calquera lugar". [24]
Por mor dos crecentes esforzos por parte de Israel e Exipto nas secuelas da guerra en Gaza para impedir que as armas poidan ser levadas dentro de Gaza, o antigo funcionario de Hamas Ahmad Yousuf declarou: "A resistencia é un dereito lexítimo, tal como o son as armas [da resistencia], por tanto, a resistencia obterá armas de todas as maneiras posibles a fin de continuar a súa actividade, a través dos túneles ou non [mesmo] baixo terra". [25] O líder de Hamas Mahmoud Ao-Zahhar dixo: "O meu movemento [agora] ten mellores armas das que tiña en vésperas da guerra de Gaza". [26] En xullo do 2010, o ministro do Interior de Hamas Fathi Hammad, anunciou que o seu ministerio tiña previsto introducir o recrutamento voluntario no exército de Hamas en Gaza, seguido polo servizo militar obrigatorio. [27]
A principios do 2011, a policía de Hamas anunciou que aos residentes de Gaza necesitarían obter un permiso de armas de fogo para a autodefensa. O anuncio fixo fincapé en que esta norma non se aplica ás armas da resistencia, que eran legais sen un permiso previo. [28]
A actividade militar de Hamas non se limita a Gaza. En maio do 2010, o Presidente da AP Mahmoud 'Abbas revelou que "todos os días, requisamos grandes cantidades de armas [en Cisxordania]". [29] En abril do 2011, funcionarios dos aparellos de seguridade da AP anunciaron o descubrimento dunha mesquita controlada por Hamas en Cisxordania, onde se fabricaban e almacenaban explosivos, [30] e un portal próximo a Fatah dixo que os aparellos de seguridade descubriran unha gran instalación para a fabricación e almacenamento de explosivos en Nablus. [31]
Xustificando as actividades de Hamas en Cisxordania, Mahmud Al-Zahhar dixo: "Gaza [xa] foi liberada; [agora], os aparellos de seguridade da AP deben darnos man libre para liberar á Ribeira Occidental e a Xerusalén. Deben dispararse mísiles e debe haber resistencia desde Cisxordania. É soamente en Gaza que se esixe o lanzamento de mísiles e o [emprender] a resistencia?" [32]
O diario anti-sirio kuwaití Al-Siyassa informou que a finais do 2009, cinco membros de Hamas e dous membros do Corpo da Garda Revolucionaria Islámica Iraniana (CGRII) foron asasinados nunha base de Hamas preto de Damasco, mentres adestraban na montaxe e desmonte de foguetes iranianos de longo alcance, coa intención de ser contrabandeados en Gaza a través de túneles. [33]
O Líbano é outro campo de adestramento de Hamas. Fontes libanesas informaron que a investigación dunha explosión nun centro de Hamas no Líbano mostrou que se produciu durante un adestramento con munición real. [34]
[1] Wafa1.ps, 2 de marzo, 2010.
[2] Ao-Hayat Ao-Jadida (Autoridade Palestina), 2 de abril, 2010.
[3] Palpress.ps, 8 de abril, 2010.
[4] Ao-Quds (Xerusalén), 4 de abril, 2010.
[5] Alaahd.com, 13 de abril, 2010.
[6] Maannews.net, 21 de marzo, 2010.
[7] Maannews.net, 3 de abril, 2010.
[8] Alresalah.ps, 13 de xaneiro, 2011.
[9] Palestina-info.info, 19 de marzo, 2011.
[10] Paltoday.com, 15 de agosto, 2009.
[11] Paltoday.com, 17 de agosto, 2009.
[12] Ao-Hayat Ao-Jadida (Autoridade Palestina), 16 de marzo, 2010.
[13] Palestina-info.info, 12 e 13 de decembro, 2009.
[14] Ao-Ayyam (Autoridade Palestina), 24 de marzo, 2010. O 14 de xaneiro do 2004, Rim Al-Riyashi, nai de dous fillos, inmolouse no control de Erez, entre Israel e Gaza, matando a catro israelís e ferindo a dez.
[15] Maannews.net, 30 de maio, 2010.
[16] Al-Quds (Xerusalén), 7 de xaneiro, 2010.
[17] Al-Ahram (Exipto), 30 de xuño, 2010.
[18] Maannews.net, 19 de novembro, 2009.
[19] Al-Ayyam (Autoridade Palestina), 1 de marzo, 2011; safa.ps, 28 de febreiro, 2011.
[20] Alqassam.ps, 8 de agosto, 2011.
[21] Paltimes.net, 14 de novembro, 2009.
[22] Alaahd.com, 13 de xaneiro, 2010.
[23] Palestina-info.info, 7 de xuño, 2010.
[24] Alqassam.ps, 4 de xullo, 2010.
[25] Al-Sharq Al-Awsat (Londres), 25 de xaneiro, 2009.
[26] Palestina-info.info, 18 de abril, 2009.
[27] Amade.ps, 28 de xullo, 2010.
[28] Maannews.net 5 de xaneiro, 2011.
[29] Al-Sharq Ao-Awsat (Londres), 6 de maio, 2010.
[30] Al-Quds Ao-Arabi (Londres), 13 de abril, 2009.
[31] Palvoice.com, 29 de abril, 2010.
[32] Al-Quds (Xerusalén), 20 de xuño, 2010.
[33] Al-Siyassa (Kuwait), 15 de novembro, 2009.
[34] Al-Sharq Ao-Awsat (Londres), 6 de xaneiro, 2010.
Comentarios