Por Amitai Etzioni
.
A Casa Branca está a dar a entender amplamente que está a considerar impor un acordo de paz a Israel e aos palestinos. Tres elementos do plan que os Estados Unidos tratan de promover son ben coñecidas (non ao retorno dos refuxiados a Israel, a división de Jerusalém, e o trazado das fronteiras sobre a liña de 1967), pero o cuarto é de cando en cando discutido en público: a saber, que o Estado palestino será un estado desmilitarizado e que tropas de EEUU ou da OTAN se estacionarán ao longo do río Jordán, para asegurarse de que Palestina non se converta noutro Hamastán, é dicir, un estado terrorista.
.
Suxiro que esta cuarta condición é unha trampa perigosa, a pesar do feito de que ditas tropas desempeñaron un papel moi saudable na zona desmilitarizada de Corea e -durante a Guerra Fría - en Alemaña. Polo menos debería ser aclarada e explorada publicamente, para que todas as partes involucradas teñan claro que está dirixida a garantir a paz. A cuarta condición é a máis claramente establecida por dous ex asesores da seguridade nacional, Zbigniew Brzezinski e Brent Scowcroft, quen participaron nunha recente reunión dun pequeno grupo con Barack Obama na Casa Branca, para discutir e analizar a evolución da paz. Esta reunión foi difundida a nivel mundial mediante un libro de entrevistas realizadas polo columnista do Washington Post David Ignatius. No libro, os asesores de seguridade nacional móstranse de acordo en que "Eles [Israel e os palestinos] necesitan unha man máis dura que a que tradicionalmente utilizou os Estados Unidos". Con todo, ambos recoñecen que Israel ten unha preocupación lexítima de que si un Estado palestino ve a luz, Irán e Siria apresuraranse a dotalo con armas e con exércitos de jihadistas, ou ben Hamas estenderá a súa política para tratar de destruír ao Estado de Israel desde Cisxordania. Por iso, Brzezinski suxire "unha liña americana ao longo do río Jordán", e Scowcroft favorece unha "potente forza de paz da OTAN" en Cisxordania.
.
.
Máis recentemente, a raramente discutida desmilitarización de Palestina foi encarada nalgunhas liñas do artigo de Brzezinski e Stephen Solarz no Washington Post. Nun resumo do plan de paz proposto, mencionan "un estado palestino desmilitarizado con tropas de EEUU ou da OTAN ao longo do río Jordán para proporcionar unha maior seguridade a Israel". (O feito de que isto puidese incluír o control israelí dos aeroportos palestinos pode ser demasiado quente para que mesmo fose mencionado). Entón, como podo supor que esa cuarta condición pode ser unha trampa perigosa?
.
-En primeiro lugar, mentres que o tres primeiras condicións son case irreversibles unha vez postas en funcionamento, a cuarta pode ser alterada ou suprimida por un simple acto do Congreso ou por unha orde dun futuro presidente de Estados Unidos - ou do actual -.
Abba Eban unha vez comparou á forza das Nacións Unidas estacionada na fronteira israelí-exipcia, e que foi retirada pouco antes da guerra de 1967, a un paraugas que se dobra cando chove. Este novo paraugas non é moito máis seguro.
-En segundo lugar, as tropas estadounidenses en Iraq, e as da OTAN en Afganistán, son incapaces de deter as bombas terroristas e os ataques con foguetes nas zonas en que están despregadas. Non hai ningunha razón para soster que o farían mellor en Cisxordania.
-En terceiro lugar, existen moi poucos precedentes de estados desmilitarizados á forza.
.
-En primeiro lugar, mentres que o tres primeiras condicións son case irreversibles unha vez postas en funcionamento, a cuarta pode ser alterada ou suprimida por un simple acto do Congreso ou por unha orde dun futuro presidente de Estados Unidos - ou do actual -.
Abba Eban unha vez comparou á forza das Nacións Unidas estacionada na fronteira israelí-exipcia, e que foi retirada pouco antes da guerra de 1967, a un paraugas que se dobra cando chove. Este novo paraugas non é moito máis seguro.
-En segundo lugar, as tropas estadounidenses en Iraq, e as da OTAN en Afganistán, son incapaces de deter as bombas terroristas e os ataques con foguetes nas zonas en que están despregadas. Non hai ningunha razón para soster que o farían mellor en Cisxordania.
-En terceiro lugar, existen moi poucos precedentes de estados desmilitarizados á forza.
.
Unha solución de dous Estados (para dous pobos) significa para todo o mundo que os implicados, excepto para certos gurus da política exterior, serán dous estados soberanos. Un estado soberano é libre de importar todas as armas e tropas que queira. Un segundo despois de que o Estado palestino sexa declarado, un gran número de países do mundo árabe, Irán, e seguramente de Europa, por non mencionar a Rusia e China, sosterán que, "obviamente", ao ser un novo estado libre non se lle pode impedir que se arme a si mesmo, diga o que diga algún pergamiño ou tratado. Os poderosos argumentos para unha solución de dous Estados coñécense, pero é mellor que os palestinos desenvolvan as súas propias forzas eficazmente e que exista unha presenza israelí no río Jordán. Tampouco se pode confiar en que os Estados Unidos, acosado como está, ou a OTAN, afrontando diversos conflitos con aversión, demostren un mator poder de permanencia no mantemento da paz que o demostrado en Kósovo, Bosnia ou Haití, e que nunca manifestaron en Sudán e o Congo. Por encima de todo, a menos que todos os involucrados discutan con franqueza esta concepción bastante singular do Estado palestino - e as razóns a favor da súa instalación - as probabilidades de que sexa aceptado polos palestinos, e pola maior parte do mundo, é menos que cero.
Vía Safed-Tzfat
Comentarios