Por Rubén Kaplan
Semana.il.co
.
O flamante embaixador norteamericano ante a Organización Internacional de Enerxía Atómica (OIEA), Glyn Davies, advertiu, oficialmente, o pasado 9 de setembro en Viena, que en virtude dos continuos avances do programa de enriquecemento de uranio, a República Islámica de Irán achégase cada vez máis a unha "perigosa e desestabilizadora capacidade" de abandonar o seu programa nuclear civil para comezar un militar. Hai aproximadamente un ano, os informes dos servizos de intelixencia de Israel que sinalaban que Irán se aproximaba a obter unha bomba nuclear foron desestimados polos seus colegas estadounidenses, por inexactos. O funcionario de alto rango Glyn Davies, quen destacou a "decepción" de Washington sobre a falta de progreso para investigar as actividades nucleares de Irán, nunha presunta e quizais tardía toma de conciencia da ameaza iraniana, agregou que Irán está agora moi preto ou xa en posesión de suficiente uranio para producir unha arma nuclear. O goberno de EE.UU., impulsado pola crecente presión no Congreso, quere que as Nacións Unidas impoñan sancións máis duras contra Teherán para presionalo a que coopere, pero Rusia e China que investiron centos de millóns de dólares no desenvolvemento das plantas nucleares no país persa, opóñense sistematicamente.
.
Segundo filtracións a prensa, o primeiro ministro israelí Benjamín Netanyahu voou a Moscova o martes último, nunha misión secreta, para persuadir a Rusia que deixe de fornecer a Irán e Siria armas e alta tecnoloxía. A Comunidade Internacional especula, desde hai tempo, que Israel pode atacar preventivamente a Irán como xa o fixera en 1
981 en Iraq, cando a aviación israelí destruíu o reactor nuclear de Osirak. O presidente Barack Obama, que se inclinou até o momento en promover maiores sancións económicas contra Irán, cre inxenuamente que ofertas de beneficio económico poden convencer ao réxime teocrático iraniano, encabezado por Ahmadinejad e convalidado recentemente en eleccións fraudulentas, de abandonar o seu proxecto de enriquecemento de uranio. Pola súa banda, os países integrantes do Grupo dos 8 (G8), nunha reunión especial en Washington dedicada a tratar o programa nuclear de Irán, ratificaron que Teherán debe suspender as súas actividades de enriquecemento de uranio. Segundo informa a axencia EFE, un portavoz do Departamento de Estado norteamericano dixo que representantes políticos de alto nivel do G8 (integrado por EEUU, Gran Bretaña, Francia, Alemaña, Xapón, Italia, Canadá e Rusia) mantiveron unha "discusión útil" sobre o problema nuclear iraniano e intercambiaron puntos de vista sobre "ideas específicas" dos europeos. Unha desas ideas é a que puxeron encol da mesa os británicos, franceses e alemáns, consiste nun conxunto de incentivos a Teherán, pero só no caso de que acepte frear de forma inmediata o seu programa de enriquecemento de uranio.
981 en Iraq, cando a aviación israelí destruíu o reactor nuclear de Osirak. O presidente Barack Obama, que se inclinou até o momento en promover maiores sancións económicas contra Irán, cre inxenuamente que ofertas de beneficio económico poden convencer ao réxime teocrático iraniano, encabezado por Ahmadinejad e convalidado recentemente en eleccións fraudulentas, de abandonar o seu proxecto de enriquecemento de uranio. Pola súa banda, os países integrantes do Grupo dos 8 (G8), nunha reunión especial en Washington dedicada a tratar o programa nuclear de Irán, ratificaron que Teherán debe suspender as súas actividades de enriquecemento de uranio. Segundo informa a axencia EFE, un portavoz do Departamento de Estado norteamericano dixo que representantes políticos de alto nivel do G8 (integrado por EEUU, Gran Bretaña, Francia, Alemaña, Xapón, Italia, Canadá e Rusia) mantiveron unha "discusión útil" sobre o problema nuclear iraniano e intercambiaron puntos de vista sobre "ideas específicas" dos europeos. Unha desas ideas é a que puxeron encol da mesa os británicos, franceses e alemáns, consiste nun conxunto de incentivos a Teherán, pero só no caso de que acepte frear de forma inmediata o seu programa de enriquecemento de uranio. .
O Departamento de Estado explicou que os tres países promotores desta iniciativa presentarán a próxima semana a Irán os detalles concretos desa proposta que prevé, entre outras medidas, facilitar a cooperación comercial entre Teherán e a Unión Europea (UE) e garantir o acceso do país persa ao petróleo procedente de Rusia. Se os iranianos non aceptan este plan, explicou o portavoz, hoxe quedou moi claro que todos están de acordo en que o seu caso debe ser denunciado ante o Consello de Seguridade da ONU, o organismo que ten a potestade de aplicar sancións económicas e políticas contra Teherán. Cabe mencionar que o Consello de Seguridade componse de cinco membros permanentes, China, Francia, Rusia, o Reino Unido e os Estados Unidos e 10 membros non permanentes, indicando o ano en que termina o seu mandato. A modo de exemplo, integra este actual período Libia, presidida durante 40 anos polo ditador Muammar Gaddafi, o mesmo que recentemente recibiu efusivamente a Abdelbaset Ali al-Megrahi, responsable do atentado terrorista contra un avión de Pan-Am cando sobrevoaba Lockerbie (Escocia) en 1988, no que morreron 270 persoas.
.
O portavoz explicou que tanto EEUU como os demais países do grupo (os sete máis industrializados do mundo xunto con Rusia) coincidiron en que "o único marco aceptable" para a solución do problema iraniano é a resolución do OIEA. Non se pode confiar demasiado nun organismo cuxo novo director xeral Yukiya Amano, apenas asumiu en substitución do anterior, Mohamed Baradei, negou coñecer algunha evidencia de que Irán trate de desenvolver armas nucleares. Irán presentou ás potencias mundiais o mércores, unha proposta de novas conversas con Occidente, aínda que o presidente iraniano, Mahmoud Ahmadinejad, descartou as negociacións sobre os temas centrais do programa nuclear, que para el, están xa clausuradas. Os fracasos estrepitosos que significaron no seu momento as sancións económicas implementadas contra Paquistán e Corea do Norte para que desistisen de obter a bomba atómica, non parecen ser lembradas por Occidente, que neglixentemente tolera que Ahmadinejad, logre o seu obxectivo de obter armamento nuclear, para dese modo materializar a súa recorrente ameaza de borrar a Israel do mapa.
Comentarios