ANACOS


Por Vicenç Villatoro

Pobres xuíces
E pobres traballadores da administración de xustiza. Tantos meses de bo traballo para concienciar a cidadanía da precariedade de medios cos que traballan, da situación de colapso que viven, que non teñen as ferramentas para dar cumprido co traballo que a sociedade lles encomenda, e agora un só xesto dun xuíz da audiencia Nacional faino cambalear todo. Como le a opinión pública, en chave interna, a decisión do xuíz Abreu de declararse competente para xulgar unhas mortes de hai máis de seis anos anos en Gaza? Como unha declaración que van tan sobrados que non teñen bastante para xulgar o que pasa por aquí ou a xente de aquí, senón que poden e queren xulgar todo canto pasa no mundo. Cargarse todo o mundo sobre os seus longos e vigorosos ombreiros.
.
Todo o mundo
Porque pola anchísima porta que deixa aberta o xuíz Abreu na súa xenerosa interpretación da lei orgánica do poder xudicial española, pode entrar todo canto pasa no mundo. Se agora entra Gaza, agora debe entrar tamén Chechenia e Darfur, Guantánamo e Irán, Ruanda e Siria, China e Guatemala. Todo o mundo. Non haberá asociación de vítimas nin causa política que, por esta porta, non leve aos tribunais españois a súa querela particular. E podémonos atopar que a nosa senlleira Audiencia Nacional -peculiar reencarnación democrática do antigo Tribunal de Orde Pública do franquismo- se teña que pasar o día viaxando polo mundo en funcións de xusticeiros universais.
.
Vantaxes?
Pero tal vez, se se pon de rabiosa moda unha versión ampliada diso dos xuíces sen fronteiras, podémonos atopar con situacións sorprendentes. Que, poñamos por caso, alguén se poña a avaliar desde a distancia a calidade democrática da lei española de partidos políticos. Ou que algún tribunal do Irán ou de China considere que pode xulgar segundo as súas propias leis e interpretacións, suficientemente diferentes das nosas, persoas que non en son cidadáns. Ou, collemos-o pola banda positiva, que sexa posible á audiencia Nacional dalgún país afastado e exótico, impensable, desencallar procesos que están empantanados á política española. Non sei, a anulación do xuízo ao presidente Companys, por exemplo.
.

Comentarios