Por Pedro Baños Bajo
O imparábel incremento dos atentados suicidas levados a cabo por mulleres, moi especialmente en Iraq, leva a exporse cales poden ser as motivacións que as impulsan a semellante barbarie e en que procesos de manipulación poden verse involucradas para chegar a tales extremos. De partida, as razóns hai que buscalas en dúas vertentes distintas. Por unha banda, o marcado interese dos grupos terroristas no seu emprego; por outro, as cuestións puramente persoais. Para as organizacións que empregan o terror como un dos procedementos para satisfacer os fins que perseguen, a muller suicida ten importantes beneficios tácticos. De entrada, conseguen uns efectos mediáticos, a nivel internacional, moi superiores a se o feito estivese executado por un home. Con isto logran un dos seus principais obxectivos estratéxicos, cal é que os ollos do mundo se volvan cara á súa causa. Así mesmo, o grupo logra que as mulleres accedan a lugares normalmente limitados ou vedados aos homes, tanto por sufrir -en xeral- controis de seguridade menos exhaustivos que os homes, como pola súa maior facilidade para camuflarse no medio, ben sexa nun mercado, nun hospital ou simplemente na rúa. Non debería esquecerse que as tarefas que son habituais ás mulleres nas sociedades menos evolucionadas -como serventas, persoal de limpeza, camareiras, etc.- fai que teñan acceso a certos lugares totalmente prohibidos para os seus compañeiros masculinos. Ademais, en moitos casos as súas roupaxes tradicionais, amplos e que cobren tod
o o corpo, facilitan ocultar gran cantidade de explosivos, á vez que posibilitanlles finxir estar embarazadas, para aínda facer os controis máis superficiais. Outra gran vantaxe que ofrece a muller é que pode substituír aos homes cando a súa presenza escasea, ben sexa pola eficacia das forzas de seguridade, por estar máis perseguidos e controlados ou simplemente por morrer en enfrontamentos co adversario. En canto ás motivacións persoais, moitas veces desencadenamentos da caída nas redes das organizacións terroristas, estas afán estar relacionadas coa sede de vinganza, froito da morte ou arresto dun membro masculino da familia máis próxima (pai, esposo, irmán ou fillo) ante as forzas adversarias. Do que non cabe dúbida é que esta participación activa das mulleres en atentados suicidas foi un salto evolutivo moi importante no tradicional papel da muller na maioría das organizacións terroristas. Aínda que o seu papel sempre foi clave para a supervivencia de todos os grupos extremistas, agora pasou de ser unha eficaz colaboradora en labores de apoio e loxísticas, e a verdadeira responsábel de transmitir os valores aos fillos, a converterse na protagonista directa da loita. Lamentablemente, a previsión é que este tipo de accións sigan sendo portada de xornais e noticiarios con maior frecuencia da desexable. ás netas vantaxes que o grupo terrorista obtén co seu emprego, hai que engadir que o que sobran nas zonas máis conflitivas do mundo son mulleres que perderon a seres queridos en confrontacións fratricidas e contra forzas internacionais, polo que estímulos non parece que vaian faltar. Como dato se pode apuntar que, na actualidade, estímase que dentro dos grupos terroristas que empregan a mulleres, un 15% delas son ou están en capacidade de ser suicidas (O´Rourke, 2008). Por todo iso, e coa finalidade de pór coto a semellante dislate, faise imprescindible coñecer en detalle todo o que acontece a estas desgrazadas mulleres. Desde as súas motivacións de todo orde até o proceso de manipulación sufrido para transformarse en suicidas, pasando polas medidas preventivas e defensivas ante esta avalancha de salvaxismo, no que a muller tamén é unha vítima máis do ambiente de violencia en que se ve envolvida.
o o corpo, facilitan ocultar gran cantidade de explosivos, á vez que posibilitanlles finxir estar embarazadas, para aínda facer os controis máis superficiais. Outra gran vantaxe que ofrece a muller é que pode substituír aos homes cando a súa presenza escasea, ben sexa pola eficacia das forzas de seguridade, por estar máis perseguidos e controlados ou simplemente por morrer en enfrontamentos co adversario. En canto ás motivacións persoais, moitas veces desencadenamentos da caída nas redes das organizacións terroristas, estas afán estar relacionadas coa sede de vinganza, froito da morte ou arresto dun membro masculino da familia máis próxima (pai, esposo, irmán ou fillo) ante as forzas adversarias. Do que non cabe dúbida é que esta participación activa das mulleres en atentados suicidas foi un salto evolutivo moi importante no tradicional papel da muller na maioría das organizacións terroristas. Aínda que o seu papel sempre foi clave para a supervivencia de todos os grupos extremistas, agora pasou de ser unha eficaz colaboradora en labores de apoio e loxísticas, e a verdadeira responsábel de transmitir os valores aos fillos, a converterse na protagonista directa da loita. Lamentablemente, a previsión é que este tipo de accións sigan sendo portada de xornais e noticiarios con maior frecuencia da desexable. ás netas vantaxes que o grupo terrorista obtén co seu emprego, hai que engadir que o que sobran nas zonas máis conflitivas do mundo son mulleres que perderon a seres queridos en confrontacións fratricidas e contra forzas internacionais, polo que estímulos non parece que vaian faltar. Como dato se pode apuntar que, na actualidade, estímase que dentro dos grupos terroristas que empregan a mulleres, un 15% delas son ou están en capacidade de ser suicidas (O´Rourke, 2008). Por todo iso, e coa finalidade de pór coto a semellante dislate, faise imprescindible coñecer en detalle todo o que acontece a estas desgrazadas mulleres. Desde as súas motivacións de todo orde até o proceso de manipulación sufrido para transformarse en suicidas, pasando polas medidas preventivas e defensivas ante esta avalancha de salvaxismo, no que a muller tamén é unha vítima máis do ambiente de violencia en que se ve envolvida.
Comentarios