AS ORIXES NAZIS DO TERRORISMO ÁRABE

Amin al-Husseini con Hitler

Bandeira da división árabe Hanzar das SS (co sabre islámico e a esvástica).


O mufti de Jerusalém inspeciona tropas da división árabe Hanzar das SS en Bosnia

Por Jordi Bosch Meseguer

A inspiración e as crenzas políticas de Sadam Hussein, Yasser Arafat, Bin Laden, membros do Hamas e outros terroristas islámicos remontan á época da II Guerra Mundial. Máis precisamente, a dúas figuras centrais do período: Adolf Hitler e Amin al-Husseini, o entón gran-mufti de Xerusalén. Moito se escribiu sobre o mufti, e todo foi moi ben documentado, incluíndo capítulos de autores notábeis como Connor Cruise O´Brien, ex-embaixador da Irlanda na ONU. Existen moitas evidencias documentadas e abertas ao público, para calquera que queira verificalas. Os xuízos de Nuremberg e de Eichmann revelaran que, en 1937, o oficial nazi Adolf Eichmann encontrouse en Palestina co mufti, que na época fora nomeado polos británicos. Tras o encontro, o mufti tornouse practicamente un axente da Alemaña nazi encargado de financiar e crear organizacións pro-nazis no Exipto, Siria, Palestina e Iraq. En 1941, xunto con Rashid Alí e Kharaillah Tulfah, tío e futuro sogro de Sadam Hussein, o mufti instigou un golpe pro-nazi en Iraq, con armas e aeronaves financiadas polos nazis. Tras o fracaso do golpe, o mufti escapou para Berlín, onde tería o primeiro dunha serie de encontros con Adolf Hitler. Relátase que, nese primeiro encontro, o mufti tería disuadido a Hitler da idea de deportar os xudeus para a Palestina. Ao contrario diso, defendería -e talvez até suxerido- o que veu a tornarse coñecido como a "solución final" contra os xudeus. Máis tarde, en 1942, o mufti interveu para impedir aos nazis trocar 10.000 nenos xudeus por prisioneiros de guerra nazis. As actividades do mufti na Alemaña nazi e na Europa ocupada prepararan o escenario para o terrorismo islámico da actualidade. En 25 de abril de 1941, os nazis enviaroa ao mufti a Bosnia (entón recentemente ocupada polos alemáns), onde asumiu o título de "Protector do Islam". En 10 de febreiro de 1943, Hitler ordenou a creación da división Hanzar (ou "Handschar") na SS nazi, para a cal se presentaran como voluntarios aproximadamente 100 mil musulmáns de Bosnia. Ocupando a posición de administrador-xefe, o mufti referiuse a eses batallóns de musulmáns nazis como "a nata do islam". Palabras ditas por Himmler: "Eu non teño nada contra o islam, porque el educa aos homes desta división para min e promételles o paraíso, no caso de que loiten e morran na batalla. Para os soldados, é unha relixión bastante práctica e atraente". Os Hanzars -o nome deriva dun tipo de daga utilizada polo exército do Imperio Otomano, a cimitarra- participaran activamente do extermínio de cristiáns e xudeus nos Bálcáns. O mufti tentou aplicar o "Plano Pejani" nazi, que proclamaba a exterminio dos serbios cristiáns, e do cal Hitler acabou desistindo despois. No cómputo xeral, os Hanzars musulmáns da Bosnia cooperaran co extermínio de aproximadamente 200 mil cristiáns serbios, 40 mil xitanos e 22 mil xudeus. En 1943, Hitler nomeou o mufti para presidir un goberno nazi-musulmán no exilio. Do seu centro de operacións en Berlín, situado nunha mansión confiscada de xudeus, o mufti trazaba o proxecto dun campo de concentración para os xudeus nas proximidades de Nablus (Palestina), planeado a imaxe e semellanza de Auschwitz. Existen até fotos dunha visita do mufti a Auschwitz, acompañado por Heinrich Himmler. A mellor expresión das actitudes nazis en relación ao islam está, talvez, nas seguintes palabras, ditas polo propio Himmler: "Eu non teño nada contra o islam, porque el educa os homes desta división para min e promételles o paraíso, no caso de que loiten e morran na batalla. Para os soldados, é unha relixión bastante práctica e atraente". Tendo como base financeira un fondo monetario tamén confiscado de xudeus, coñecido como Sonderfund (Fondo Especial), o mufti estaba instalado como director do Islamisches Zentralinstitut (Instituto Central Islámico), creado polos nazis e acollido en Dresden, de onde puido dar inicio ao proceso de educación dos futuros líderes islámicos na ideoloxía nazi. En marzo de 1944, en Berlín, o mufti proferiu un discurso para as tropas Hanzar coa pretensión de estimulalas á vitoria, no cal bradou: "Maten os xudeus onde queira que os encontren. Iso agrada a Alá, á Historia e á relixión. Iso salvará a súa honra. Alá está convosco". Ese día, os futuros terroristas islámicos recibiran as súas ordes de ataque.