
Por Daniel Alaluf
29/10/2008
Livni negouse a xogar baixo as regras tradicionais da política israelí, e dixo non a vender os seus ideais ao partido Shas (relixioso) para aferrarse ao cobizado posto de premier como fixeron tantos políticos que a precederon. Livni dixo non. (Desde Xerusalén)
TRAS SER ELECTA, CINCO SEMANAS ATRÁS
A nova líder de Kadima, a ministra de Asuntos Exteriores, [1] Tzipi Livni intentou, sen éxito, satisfacer aos diferentes partidos a fin de lograr formar goberno, os seus esforzos foron en van e fracasou.“O non de Livni levará á cidadanía ás urnas a elixir entre diferentes líderes; mentres o país será gobernado por un Goberno sen maioría” O motivo? Livni negouse a xogar baixo as regras tradicionais da política israelí, aparentemente negouse a vender os seus ideais para aferrarse ao cobizado posto de premier como fixeron tantos políticos que a precederon. Livni dixo non. Non ao vergonzoso e deplorable chantaxe político que utiliza frecuentemente o partido relixioso sefaradí Shas, un partido capaz de vender as portas do ceo por unhas moedas, sempre tendo a precaución de camuflar as súas extorsións económicas con falsos motivos políticos –sen fundamentos éticos– que poñen constantemente en perigo á democracia israelí, ás características xudías do Estado de Israel e ás posibilidades dunha futura posible convivencia pacífica nestas axitadas latitudes.
UN GOBERNO SEN MAIORÍA E UN GOLPE AO PROCESO DE PAZ
O non de Livni levará á cidadanía ás urnas a elixir entre diferentes líderes, pero ata que isto aconteza o país será gobernado por un Goberno sen maioría. O 27 de outubro comezou a sesión de inverno da [2] Knesset, o Parlamento israelí, esta vez coa peculiaridade de que a coalición non ten maioría. Esta situación é particularmente perigosa nun sistema partidario sectorial como o israelí, onde cada grupo pode intentar aproveitar esta pseudo-anarquía a fin de obter presupostos para financiar os seus intereses particulares. Tal como declarase o dirixente [3] Yossi Beilin: A Knesset actual presenta unha oportunidade excepcional para tomar decisións cruciais. É de supoñer que unha coalición como a actual non se repetirá tralas eleccións. Aínda no caso de que o partido Kadima de Livni gañe as eleccións, segundo as primeiras enquisas, a diferenza ao seu favor non será ampla. “Livni intentará nos próximos días fortalecer a súa propia imaxe, unha imaxe de cambio e limpeza que o electorado israelí descoñece” O bloque esquerdista israelí vese claramente debilitado, principalmente pola gran perda de escanos que se espera ver no partido de esquerda Avodá e a moi probable desaparición do Partido dos Pensionistas. A fin de poder chegar a unha coalición, Livni, deberá neste hipotético caso, asociarse con Shas e outros grupos relixiosos de dereita ou incluso co propio Likud. Todos os partidos dos sectores relixiosos e por suposto, o propio Likud, negan a posibilidade dunha verdadeira negociación que poida levar a un acordo de paz real tanto cos palestinos como con Siria. O sono de [4] Shimón Peres dunha paz rexional, o mesmo que Livni e [5] Barak desexan concretar, verase novamente frustrado polo pragmatismo político e a falta de horizontes verdadeiros.

OS PRINCIPAIS PARTIDOS E AS ENQUISAS
A tres meses das eleccións os principais partidos políticos atópanse na seguinte situación: Kadima: Un dos dous partidos que parece ser candidato a obter a maior cantidade de votos. Livni intentará nos próximos días fortalecer a súa propia imaxe, unha imaxe de cambio e limpeza que o electorado israelí descoñece xa desde hai varias eleccións. Aínda así, a actual ministra de Asuntos Exteriores deberá xustificar por que un partido xurdido da nada que perdeu ao seu líder e fundador, [6] Ariel Sharón; que fracasou na dolorosa guerra de Líbano e que logo foi dirixido por un dos políticos máis corruptos da historia de Israel, merece estar á fronte do país. Esta empañada imaxe xa presenta un gran desafío. Sen dúbida ir a novas eleccións foi a última opción de Livni xa que incluso poucos meses de goberno antes das eleccións fortalecerían a súa imaxe a fin de facer fronte á falta de experiencia que se lle adxudica. Likud: O segundo candidato a lograr un triunfo electoral. Polo lado de [7] Benjamín Netanyahu, líder de Likud, as súas tácticas serán basicamente dúas: por unha banda debilitar a súa principal inimiga política, Tzipi Livni, aducindo que a ministra carece de experiencia; e por outra banda adxudicarse a actual castelo da economía israelí alegando que este fenómeno se debe ás medidas que el tomou ao estar a cargo da carteira de finanzas durante o goberno de Ariel Sharón. “A gran esperanza de Avodá, Ehud Barak, cada día demostra ser máis un problema que unha solución” Por suposto que dito alegación omitirá as terribles e salvaxes consecuencias sociais que xerou esta sanguenta política económica, sendo esta a época onde o índice de pobreza medrou a cifras que o pequeno Estado xudeu nunca vira: Bibi fíxoo! Só a curta memoria da sociedade podería levar a este audaz político novamente ao poder, un poder tan ansiado por este líder que o pode levar a pagar altos prezos económicos e a aceptar condicións altamente

AS ELECCIÓNS EN ESTADOS UNIDOS
É de esperar que as eleccións no principal aliado de Israel exerzan algún tipo de influencia. Tradicionalmente, a sociedade israelí prefire ter líderes que teñan excelentes relacións cos presidentes americanos. É de supoñer que un triunfo de Barak Obama dalgún tipo de vantaxe a Livni, mentres que o triunfo de McCain beneficiaría a Netanyahu. O pobo deberá outra vez elixir líderes; líderes para un sistema que novamente demostra fracasar fronte á perigosa castelo de certos Partidos sectoriais. Cando os intereses nacionais se ven empañados polos intereses sectoriais a maioría perde e unha pequena minoría gana. Quizais a medida de Livni non sexa a máis correcta analizándoa desde un punto de vista maquiavélico, pero por primeira vez en moitos anos un líder decidiu non pagar o alto prezo pedido polo posto de premier.
Comentarios