Artigo publicado en ITON GADOL
Abie Nathan, coñecido polas súas intrépidas iniciativas pacifistas, como a creación da estación de radio "A Voz da Paz" en alta mar, ou unha viaxe en avión de Israel a Exipto en 1966, morreu en Tel Aviv á idade de 81 anos. Abraham Jacob Nathan naceu o 29 de abril de 1927 en Irán educouse en India, onde serviu como piloto de combate da Real Forza Aérea, antes de emigrar a Israel en 1948, onde sumouse a aviación do recén creado Estado xudeu. Saltou á fama cando en 1966 realizou unha viaxe en solitario nun rudimentario avión a fin de dialogar cos exipcios máis dunha década antes de que Israel e Exipto asinasen a paz en 1979. Fiel defensor da idea de que os homes da rúa poden lograr o éxito en áreas onde os políticos fallan, Nathan concorrera un ano antes ás eleccións lexislativas en Israel coa promesa de viaxar ao Cairo para falar de paz co presidente exipcio, Gamal Abdel Nasser. "Alguén ten que facelo. Cos políticos non chegamos a ningures", declaraba naquela ocasión, en liña coas crenzas pacifistas que coñeceu na India. Non en van, o xornalista do diario Haaretz, Gideon Levy, amigo persoal de Nathan, descríbeo como "o última israelí que sentiu compaixón e axuda como conceptos globais. A nosa Nai Teresa". Malia que fracasou no seu intento inicial de falar cos exipcios, a súa cruzada particular para acabar co conflito árabe-israelí espertou grande simpatía entre moitos israelís. Así, tamén é coñecido por converter un vello barco cargueiro do que se di foi parcialmente fundado por John Lennon nunha estación pirata de radio fronte á costa de Tel Aviv chamada "A'Voz da Paz", que emitía cancións e mensaxes pacifistas. "Shalom, salaam e paz para todas as nosas oíntes", declarou Nathan ao comezo dos seus programas radiofónicos en 1973. Tamén son coñecidas as súas reunións con líderes da Organización para a Liberación de Palestina (OLP) como Yaser Arafat, con quen reniuse en Tunisia e chamaba 'irmán', cando en Israel ese tipo de accións eran consideradas delitos criminais. As súas folgas de fame en favor da paz e súas encarcelamientos por manter reunións con dirixentes palestinos lograron consolidar a súa sona de activista e espertou as simpatía da bohemia e non poucos políticos. Non só foi punta de lanza do movemento pacifista no conflito árabe-israelí, senón que tamén asistiu a vítimas de terremotos e fame noutras rexións do planeta como Camboxa, Nicaragua, Líbano ou a antigua Zaire. Así mesmo, en plena guerra fría visitou varias capitais europeas, así como EEUU e a entón Unión Soviética, onde se entrevistou con líderes como a Papa Paulo VI, ao senador Robert Kennedy e intelectuais como Jean Paul Sartre ou Bertrand Russell. O presidente do Estado de Israel, Simón Peres, louvou a figura de Nathan como a de "un grande loitador contra a guerra, a pobreza e a discriminación", e defíneo como "un home que dedicou a súa vida aos outros, para a mellora da humanidade". O primeiro ministro, Ehud Olmert, afirmou pola súa banda que "agregou unha cor único de humanidade e compaixón á sociedade israelí. Levarémolo con cariño na memoria". O secretario xeral da organización israelí Paz Agora, Yariv Oppenheimer, cualifica a Nathan como vangardista e valente loitador pola paz, que non dubidou en liderar a loita. No 1996, Nathan sufriu un primeiro infarto en Washington, que o deixou postrado nunha cadeira de rodas ao padecer unha hemiplexía do lado esquerdo do corpo. Outro infarto máis severo en xuño de 1998 en Tel Aviv deixoulle sen fala. Desde entón permanecía retirado da vida pública. Nathan estivo casado en dúas ocasións e ten unha filla, Sharona.
Comentarios