Por Jaume Renyer*
Ehud Manor é un profesor universitario de pensamento xudeu contemporáneo residente en Haifa, transita cara á cincuentena, vive nun kibbutz e milita no laborismo israelí. Coñecino hai catro anos, na miña primeira estadía en Israel, grazas a que é parente do guía que me acompañou na miña descuberta particular do mundo xudeu. Aquilo que me interesou especialmente da súa personalidade é a actitude ética e política que adopta perante a vida persoal e colectiva. Naceu nun kibbutz, fillo de emigrantes arxentinos de ascendencia polaca, e continúa mantendo esta opción de vida a pesar de que o mundo dos kibbutzim transformouse profundamente acusando o impacto da liberalización económica que vive Israel desde hai trinta anos. Cando visitei o apartamento do kibbutz urbano onde vive coa súa familia sorprendeume o réxime de funcionamento da comunidade: era un kibbutz sen actividade produtiva, nada máis residencial, no cal todos os membros entregan a totalidade dos ingresos das respectivas actividades profesionais para que os administradores o distribúan segundo as necesidades de cada quen. Os coches son comunitarios e quen os necesita solicítao por quenda. O debate colectivo (sobre calquera tema que se propoña) é pausado e preparado rigorosamente. Son poucos os habitantes desta clase de kibbutz (uns cantos milleiros a todo Israel), pero publican varias revistas e manteñen unha activa militancia política. Ehud fíxome a honra de traducir e publicar un artigo meu na súa revista de orientación de esquerda sionista. De feito, o seu compromiso persoal e político é o máis parecido que coñecín ao estilo de vida comunista: unha mestura de activista e intelectual. Xente valente, honesta e austera. Entre os patriotas cataláns, só os nomes de Josep Guía e Pere Bascompte tráennos á memoria personaxes equiparables a Ehud. Engadiría algúns nomes máis, non tan coñecidos, pero en todo caso son persoas excepcionais que debemos tomar como referentes se queremos saír da mediocridade politicamente correcta que impera na nosa casa. Para obxectivos excepcionais, e a autodeterminación o e, necesítanse dirixentes desta clase, para permanecer dentro da orde establecida máis ben sobran militantes. Con Ehud esta mañá terminamos un libro sobre o sistema constitucional israelí que pretende cubrir un baleiro a nivel estatal español nos estudos xurídicos e políticos de dereito comparado.
*Presidente do Forum Catalá pel Dret a l´autodeterminació e foi membro da Executiva Nacional de ERC. Segundo na candidatura de ERC para as Xerais´08
Comentarios