ENTREVISTA CON HAIM RAMON


"Irán é unha ameaza para todos, non só para Israel"
Por Cristina Galindo

Publicada no xornal El País

Haim Ramon, avogado de 57 anos, era unha figura emerxente do laborismo israelí, pero non dubidou nin un minuto en irse con Ariel Sharon cando este deixou o Likud e decidiu formar o seu propio partido, Kadima, en novembro de 2005. Agora, Ramon é un dos ideólogos da formación e converteuse en home de confianza do primeiro ministro, Ehud Olmert. "A xente en Gaza está sufrindo, pero non pola nosa culpa, senón por culpa de Hamás. Eles son os responsables do lanzamento de mísiles" "Asinar un acordo de paz con Hamás é agora tan pouco posible como asinar un acordo de paz con Al Qaeda" Nunha entrevista onte en Madrid, cidade que visita para a inauguración oficial da Casa Separad-Israel, Ramon mostrou un moderado optimismo no proceso emprendido por Olmert e o presidente palestino, Mahmud Abbas, para intentar conseguir un acordo destinado a servir de base para retomar as negociacións de paz. Contra Irán e Siria, o viceprimeiro ministro lanzou duras acusacións. "Son os principais patrocinadores do terrorismo en todo o mundo", afirmou Ramon, que antes de viceprimeiro ministro foi titular de Xustiza, cargo que tivo que deixar en agosto de 2006 tras ser acusado (e condenado en xaneiro pasado) de acoso sexual por bicar a unha soldado. Con todo, Ramon non quixo comentar a noticia confirmada onte, por primeira vez, por Israel: que o Exército bombardeou un obxectivo en territorio sirio o 6 de setembro.

Pregunta. Que agarda da conferencia de paz sobre Oriente Próximo que se celebrará en Estados Unidos en novembro?

Resposta. O señor Olmert e o señor Abbas estiveron falando os últimos dous meses sobre os temas fundamentais para preparar esa reunión. Ninguén sabe os detalles aínda, pero que decidan pór en común puntos de discusión é un bo sinal. As partes van traballar este mes para intentar formular as ideas dos dous líderes e alcanzar unha declaración conxunta que será a base para a conferencia de paz de novembro. O escenario é bo. Confío en que todo salga ben.

P. Vostede encargouse de debuxar un mapa para a división de Xerusalén baseado no principio de que os barrios habitados por xudeus quedarán en Israel e os habitados por palestinos quedarán no eventual Estado palestino. Non parece que os palestinos vaian aceptalo, nin tampouco algúns membros do seu partido. Segue defendendo a proposta?

R. Por suposto. Os barrios xudeus, incluídos os que foron construídos logo de 1967, serían a capital de Israel. E os barrios poboados por palestinos en Xerusalén quedarían baixo a soberanía palestina. As zonas santas permanecerían baixo un réxime especial. É unha proposta razoable, acorde cos intereses de ambos os lados.

P. Siria di que non acudirá á reunión de EE UU se a axenda non inclúe o retorno dos Altos do Golán. É razoable?

R. O problema de Siria é que non está preparado para a negociación. Eles queren que Israel lles dea os Altos do Golán, e despois xa falaremos do resto de temas pendentes. Esa non é a forma de conducir unha negociación seria. Se Siria non acode á conferencia de paz, non será polos Altos do Golán, senón porque está desempeñando un papel negativo ao apoiar aos extremistas, sendo un dos grandes aliados de Irán e fornecendo armas a Hezbollah. Siria e Irán son os principais patrocinadores do terrorismo.

P. Serviría para algo un pacto en Oriente Próximo sen Siria?

R. O principal asunto que debemos tratar en Estados Unidos é a relación entre israelís e palestinos. Se alcanzamos unha declaración conxunta que teña o respaldo da comunidade internacional -incluídos os países árabes moderados, como Exipto, Xordania, Arabia Saudita, Emiratos...-, será un paso importante para alcanzar a paz. Estea ou non Siria.

P. E sen estar presente Hamás?

R. Asinar un acordo de paz con Hamás é agora tan pouco posible como asinar un acordo de paz con Al Qaeda. Hamás é un movemento extremista relixioso que quere destruír Israel. Non aceptan o que hoxe acepta o consenso internacional: que a solución para o conflito é a dos dous Estados, o israelí e o palestino. En Estados Unidos, as partes recoñecerán que esta é a solución e que deben negociar con ese obxectivo. Hamás, co respaldo de Irán e Siria, é o noso inimigo.

P. A situación en Gaza é cada vez máis insostible. Israel autorizou o corte da subministración de gas, electricidade e combustible aos 1,5 millóns de habitantes da franxa. Está xustificado?

R. É un problema. Pero ningún país toleraría unha situación como a nosa. A diario dispáranse mísiles desde Gaza contra o noso territorio, contra nenos que van ao colexio... É imposible vivir así. Se Marrocos fose ocupado por Al Qaeda e os terroristas lanzasen foguetes contra España, seguro que España tamén tomaría medidas.

P. Pero as represalias non afectan só a Hamás, senón a todos os habitantes da franxa...

R. A xente en Gaza está sufrindo, pero non pola nosa culpa, senón por culpa de Hamás. Eles son os responsables do lanzamento de mísiles, e nós simplemente respondemos. Non estamos contra a xente en Gaza, senón contra as súas autoridades. Creo que habería que impor sancións contra Gaza, porque así Hamás non podería dirixir o territorio.

P. Por que non se pode aceptar un Irán nuclear?

R. Irán é unha ameaza para todos, non só para Israel. Irán intenta converterse nunha potencia nuclear, mentres declara a diario que quere destruír Israel. Un país así é un perigo para todo o mundo. Os seus mísiles apúntannos e cobren todo o Estado, de norte a sur. Ademais, desenvolve mísiles con alcance suficiente para chegar a Europa occidental: a Madrid, París, Londres... Confío en que non, pero se hai un ataque, estamos preparados para defendernos.

P. Que hai que facer?

R. A comunidade internacional ten que incrementar as sancións contra Irán canto antes.

P. Que lle pareceu a decisión da Universidade de Columbia, de Nova York, de invitar ao presidente iraniano, Mahmud Ahmadineyad, a dar unha charla?

R. Foi un gran erro. Non se pode invitar a alguén que nega o Holocausto, que afirma que quere destruír Israel... Iso está fóra dos límites da liberdade de expresión. A principal razón pola que el nega o Holocausto é porque está preparando un novo Holocausto.

P. Hai uns meses, o seu Goberno parecía a piques de desaparecer pola súa debilidade e os casos de corrupción e escándalos, que tamén lle salpicaron a vostede. A situación de Olmert parece agora máis estable.

R. O primeiro ministro foi elixido para catro anos. Creo que a situación agora é máis estable e que este Goberno continuará polo menos un ano máis, e eu espero que máis tempo.

P. Dise que Israel é cada vez menos atractivo como destino para os xudeus que viven no estranxeiro. Por primeira vez en 2006, saíron máis xudeus dos que chegaron. Preocúpalles?

R. Gustaríanos que máis xudeus viñesen a Israel. Pero hai que ter en conta que, nos últimos 10-15 anos, absorbemos máis dun millón de inmigrantes. A situación económica e social é mellor agora. Somos a única comunidade xudía do mundo que viu crecer a poboación. A pesar de todos os nosos problemas, Israel aínda é o futuro dos xudeus.

Comentarios