Lembrar para non repetir. "Recordar per no repetir".
Poucos días antes de que se cumpran 62 anos da liberación do campo de exterminio de Auschwitz por parte do Exército Vermello, ocorrido o 27 de xaneiro do 1945, o Parlament de Catalunya celebrou un acto solemne e emotivo en lembranza dos seis millóns de vítimas do Holocausto. O acto, no que participaron representantes do goberno catalán e de todos os grupos parlamentares, así como de todos os colectivos perseguidos polos nazis, non só serviu por reivindicar a obriga moral de non esquecer un dos capítulos máis execrables da historia da humanidade, senón tamén por facer un chamamento ás institucións para que collan a substitución do testemuña dos poucos superviventes que aínda quedan e para que se ensine a partir da escola aos nenos os valores da paz, da tolerancia e do respecto pola diferenza.
O Conseller da Vicepresidencia, Josep-Lluís Carod-Rovira, foi o encargado de falar no nome do goberno de Catalunya. O líder de Esquerra Republicana de Catalunya xustificou a obriga de conmemorar cada ano o Holocausto. Igual que fíxo Jorge Semprún no acto de homenaxe que celebrara o goberno do daquela President Pasqual Maragall aos superviventes cataláns dos campos de exterminio nazis, Carod-Rovira reivindicou a urxente necesidade de que a partir das institucións públicas se faga un traballo de recuperación da memoria histórica, sobre todo diante da evidencia que cada vez queda menos xente viva que fora testemuña directo daqueles feitos.
Carod-Rovira tamén deixou moi claro que o Holocausto non admite comparacións, porque representa o "mal absoluto". "É un horror tan grande que nunca se debería comparar con nada por evitar o risco da banalización", asegurou.
No acto institucional houbo dous momentos moi emotivos. O primeiro foi o aceso de seis velas da lembranza. A supervivente do gueto de Budapest Enrique Vandor acendeu a primeira na memoria das vítimas xidías, Dan Terracina fixo o mesmo na memoria dos cativos asasinados nas cámaras de gas, o deportado a Buchenwald, Marcelí Garriga acendeu a terceira vela polas vítimas catalás e españolas, o representante da comunidade xitana Mariano Fernández acendeu a cuarta vela. A quinta vela, foi acendida por Boneca Mitrani, e serviu para render homenaxe aos que axudaron aos perseguidos a fuxir dos seus verdugos. A derradeira vela acendeuna o embaixador de Israel en España, Victor Harel.
O segundo momento emotivo do acto foi o minuto de silencio e o canto a cappella da oración fúnebre "Eyl Male Rakhamim" (Deus está cheo de compaixón), un canto da tradición xudía asquenazí en lembranza de todas os xudeus masacrados nas cruzadas e no Holocausto.
Teodoro Burdman, presidente da comunidade israelita de Barcelona, lamentou que a persecución das minorías aínda non rematara e pediu que "vacínemos aos nosos fillos contra o antisemitismo e contra o racismo". Acto seguido foi o President do Parlament de Catalunya, Ernest Benach, o encargado de pechar o acto institucional facendo un emotivo chamamento ao diálogo como única ferramenta por conseguir a paz e lembrando que todos temos o deber moral de lembrar o Holocausto. "A paz só é posíbel pola vía do diálogo. Por isto é preciso impulsar unha nova cultura da paz", dixo, aínda que esta aposta sexa a máis difícil e arriscada.
Shalom a tots.
Comentarios