ESTA SI É UNHA GUERRA XUSTA.
Por Amoz Oz
Moitas veces no pasado o Movemento de Paz Israelí criticou moi duramente as operacións militares de Israel. Esta vez non. Esta vez a guerra non é pola expansión nin a colonización por parte de Israel. Non hai ningún territorio libanés ocupado polos israelís. Tampouco reclamos territoriales dun nin doutro. O mércores pasado, Hezbollah lanzou, sen provocación previa, un cruel ataque contra territorio israelí. Foi, en realidade, un ataque contra a autoridade e a integridad de goberno libanés xa que Hezbollah, ao atacar, tamén se apoderou da prerrogativa do goberno libanés de controlar o seu propio territorio e tomar decisións sobre a guerra e a paz. O Movemento de Paz Israelí oponse á ocupación e a colonización de Cisjordania. Opúxose á invasión israelí do Líbano en 1982 porque esa invasión tiña o obxectivo de desviar a atención mundial do problema palestino. Esta vez, Israel non está invadindo o Líbano. Estase defendendo dun hostigamiento diario e do bombardeo de decenas dos nosos pobos e cidades e trata de esmagar a Hezbollah alí onde estea á espreita. O Movemento de Paz Israelí debería apoiar a intención de Israel de autodefenderse, así de sinxelo, mentres esta operación militar teña como principal obxectivo a Hezbollah e non atenche, na medida do posible, contra a vida de civís libaneses (unha tarefa non sempre fácil xa que os artilleros de misiles do Hezbollah frecuentemente usan a civís como escudos humans). Os misiles de Hezbollah son fornecidos por Irán e Siria, ambos países inimigos declarados de todas as iniciativas de paz no medio Oriente. Non pode haber ningún punto de comparación moral entre Hezbollah e Israel. O primeiro ataca a civís israelís onde estean en tanto que o segundo ataca mayormente a Hezbollah. As tenebrosas sombras de Irán, Siria e o fundamentalismo islámico roldan sobre os pobos e cidades de onde emanan densas columnas de fume a ambos os dous lados da fronteira libanesa-israelí. Esas sombras tenebrosas están ao mesmo tempo sometendo e anulando á sociedade civil libanesa que facía pouco acababa de liberarse, por medio dunha loita heroica, dunha longa colonización siria. A verdadeira guerra hoxe non é en absoluto entre Beirut e Haifa senón entre unha coalición de nacións que aspiran a lograr a paz: Israel, o Líbano, Egipto, Jordania, e Arabia Saudita por unha banda, e o fanatismo islámico, exacerbado por Irán e Siria, polo outro. Se como todos esperamos, (tanto os belixerantes ou halcones como os pacifistas ou pombas israelís), Hezbollah é derrotado pronto, Israel e o Líbano serán os triunfadores. Ademais, a derrota dunha organización terrorista islámica militante podería aumentar significativamente as posibilidades de alcanzar a paz na rexión.
AMOS OZ. Escritor, xornalista e activista da esquerda pacifista israelí.
Comentarios