Por Shmuel Trigano
Times of Israel
Que é o que buscan os defensores do recoñecemento dun Estado palestino por parte de Francia ou España?
Desde cando recoñecese a un Estado que non existe: sen fronteiras, sen autoridade representativa consensuada, sen recursos nin capacidade económica, sen continuidade territorial? Un estado que xamais quixo recoñecer o carácter nacional do seu veciño Estado de Israel? Un Estado que ten como obxectivo o "retorno" de pseudo-refuxiados, que por encantamento convertéronse en refuxiados hereditarios? Un Estado que incita á rebelión aos cidadáns árabes de Israel? Unha sociedade cuxa toda actividade cultural consiste en impulsar o odio aos xudeus e a incitación ao seu asasinato?
Como Guigou, presidenta da Comisión de Asuntos Exteriores pode pretender que ese recoñecemento é "pola paz, non en contra de Israel"? E de que Palestina está a falar? Un goberno de Palestina, nado da alianza entre Al Fatah e Hamas xurdiu hai pouco, unha combinación de partes e pezas de baratillo da realidade. O que quere dicir que aproba a Carta de Hamas, que non é tan diferente da da OLP hai 30 anos, e que establece no seu artigo 7: "O Día do Xuízo non virá en tanto que os musulmáns combatan aos xudeus (matándoos) e en tanto que os xudeus ocúltense detrás de pedras e árbores. E entón as pedras e as árbores falarán e dirán: "Oh musulmáns, oh Abdulla, hai un xudeu detrás de min. Ven e mátao".
É que seica nosa parlamentaria leu o proxecto de Constitución elaborado pola Autoridade Palestina e financiado pola Unión Europea, que tamén no seu artigo 7 afirma que a Sharia será a fonte da lei de Palestina e que a soberanía pertencerá ao "pobo árabe palestino"(artigo 13)? Ten coñecemento dos dispositivos discriminatorios previstos para o non musulmáns nun país onde o seu artigo 6 di: "O Islam é a relixión oficial do Estado"?
E como ela, que foi ministra de Xustiza, pode avalar un enfoque que é unha traizón dos Acordos de Oslo que levaron a que Israel autorizase a creación dunha "Autoridade Palestina" e que requiren da súa aprobación para toda regulamentación, uns Acordos de Oslo dos que Occidente, incluíndo a Francia, son garantes?
Así pois deixen de contarnos mentiras, non é a paz o que promove este recoñecemento, é a guerra, unha guerra salvaxe, unha guerra de relixións que chegará até Europa. Se Francia vota este recoñecemento, optou por crear un réxime totalitario que tratará de substituír ao Estado de Israel. Así de simple.
E non é a petición de 700 israelís a que xustificaría este proceso. Se ese é o motivo, nós podemos achegarlles mañá unha petición asinada por centos de miles de israelís e de xudeus de todo o mundo
Comentarios