Por James Horrox*
O sionismo dos primeiros habitantes dos kibbutzim nunca imaxinara un renacemento nacional en forma dun proxecto de construción do Estado. Para eles, a Declaración Balfour en 1917, prometendo un "Fogar nacional" para os xudeus, significou unha oportunidade de establecer unha forma completamente nova da sociedade e a oportunidade de pór en práctica os seus soños e visións. Os asentamentos colectivos non eran vistos simplemente como a forma máis eficiente de colonizar a terra co fin de crear un Estado xudeu e instalar unha economía de mercado capitalista, como algúns argumentaron desde entón. A pesar da posterior centralidade no movemento do a creación e defensa de Israel, está claro que a idea de que os pioneiros recorresen ao colectivismo, simplemente co fin de crear as condicións acaidas para a institución dese estado é en gran parte un mito. Incluso os fundadores de Degania opúñanse terminantemente ás nocións de Estado e Goberno, e na época da Terceira Aliá, a idea de construír unha sociedade sen estado na parte traseira do novo modelo social foi amplamente apoiada. A idea que teñen en común moitos dos grupos que chegan a Palestina durante a década de 1920 era transformar o Yishuv nunha comunidade sen Estado formada por comunidades autónomas que inclúen poucos ou ningunha realidade non colectiva.
* Texto publicado no libro A Living Revolution: Anarchism in the Kibbutz Movement (Oakland, CA & Edinburgh: AK Press, 2009), pp 57?58.
Comentarios