O TAU Baskonia da liga ACB ven de fichar a un dos xogadores máis prometedores que deu nunca a canteira de Israel. Lior Eliyahu aterra na ACB cun contrato de tres anos con opción a un máis.
.
Por Fran Martínez
.
Lior Eliyahu destaca polo seu poder ofensivo
Así comezou todo Lior Eliyahu naceu en Bnei Brak e até os 15 anos non destacou pola súa altura, e xogaba ao baloncesto por influencia familiar, xa que o seu irmán maior, Kfir, é adestrador e o seu irmán pequeno, Dor, tamén xogaba e agora é a base do Maccabi Petah Kivta, da segunda división israelí. O seu primeiro equipo foi o Ironi Ramat Gan, na periferia de Tel Aviv próximo a Bnei Brak. Pero Eliyahu non destacaba. Co seu 1,75 metros de altura xogaba como base e nin se expuña a posibilidade das categorías inferiores do Equipo Nacional Israelí... ate que aos 15 anos comezou a dar o estirón.
O gran estirón
Eliyahu creceu e creceu, pasou a roldar os dous metros (agora mide 2,07) e empezou a xogar dentro da pintura. Este súbito estirón provocoulle algúns problemas de coordinación, e a súa familia decidiu contratar os servizos do adestrador Hanoch Mintz. Mintz é famoso en Israel, e moitos xogadores recorreron a el cando tiveron que seguir plans específicos de adestramento, por exemplo foi o elixido por Doron Sheffer para preparar o seu regreso ás canchas tras vencer ao tumor canceroso que o apartou das mesmas durante máis de dous anos. O adestrador fixo un gran traballo, moldeando o talento natural que Lior tiña, pero a súa relación coa familia Eliyahu acabou mal, xa que anos máis tarde demandounos alegando que tiña un acordo con eles para levar unha parte dos beneficios que Eliyahu obtivese cos seus contratos profesionais nos dez anos seguintes.
Oded Katash e o Galil Elyon
Seguindo a tradición dos mellores xogadores de baloncesto israelís, a carreira profesional de Eliyahu comezou no Hapoel Galil Elyon. Estrelas como Oded Katash, Doron Sheffer, Nadav Henefeld e Gur Shelef comezaron alí a súa carreira, e os mellores xogadores do presente (Omri Caspi) e do futuro (a prometedor base Gal Mekel) xogaron ou xogan neste club do norte de Israel. Despois de dous anos demostrando os seus progresos neste equipo, Lior empezou a súa terceira tempada ás ordes do mitico Oded Katash, que axiña deuse de conta do diamante que tiña entre mans e chegou a afirmar que Eliyahu era unha promesa con máis talento que o que el tivo no seu día. O Maccabi de Tel Aviv non deixou pasar a oportunidade de facerse cos seus servizos, e rumoréase que chegou a un acordo con el mediada a tempada. Verdade ou non, o certo é que ao acabar a campaña os seus números cegaran a todo o mundo (21,2 puntos, 8,3 rebotes, 2,7 asistencias e un roubo por noite na FIBA Europe Cup con porcentaxes do 69,8% en tiros de dous sendo o máis efectivo da competición) e ese verán acabou vestindo de amarelo.
O primeiro israelí na NBA?
O balbordo causado polo progreso de Eliyahu en Israel foi considerable, e a NBA puxo os seus ollos nel. As expectativas creadas facían pensar que Eliyahu podería chegar a ser o primeiro xogador en chegar á NBA. A noite do Draft de 2006 deparou a súa elección no número 44 por parte dos Orlando Magic, que acabaron traspasando os seus dereitos aos Houston Rockets. Un ano máis tarde, a franquía texana convocouno para xogar a Summer League das Vegas, pero unha discreta actuación e as carencias defensiva da que fixo gala nos últimos anos provocaron que as súas aspiracións NBA ficasen aparcadas... polo menos de momento.
Chegada á elite europea
A chegada de Eliyahu ao Maccabi Tel Aviv coincidiu coa do técnico croata Neven Spahija. O actual técnico do Pamesa Valencia caeu prendado das posibilidades que lle daba Lior en ataque, e converteu ao xogador nunha das pedras angulares do seu proxecto. "é un dos xogadores máis talentosos de Europa", chegou a dicir o adestrador, que tivo fe nel e deulle moitos minutos tanto na liga Israelí como na Euroliga. O seu impacto foi tremendo, e os seus números 12,8 puntos e 6,3 rebotes por noite. Sensacionais para un debutante na máxima competición europea de clubs. Con todo, Spahija non convenceu en Tel Aviv, e tras a súa primeira tempada foi despedido. Zvika Sherf foi nomeado Manager do equipo... e aí comezaron os problemas para Eliyau. Lior Eliyahu mellorou notablemente a súa visión de xogo
Zvika Sherf: o pesadelo de Lior
O Maccabi tentou reverdecer loureiros apostando por contratar a Oded Katash como adestrador, pero dados os malos resultados que cultivou nos seus primeiros partidos, o símbolo do baloncesto israelí durou pouco no banco. Con el foise a protección que puidese exercer sobre Eliyahu. Sherf asumiu o cargo de adestrador, e impuxo a ditadura da ferrea defensa. O can de presa brasileiro Álex García, o rochoso pivote Esteban Batista ou o ultra-defensivo Terence Morris foron os estandartes deste equipo, no que non había espazo para os finos estilistas. A debilidade defensiva de Eliyahu, sempre maquillada polo seu embriagador talento ofensivo, quedou máis ao descuberto que nunca, e Lior foi relegado ao banco. Para máis inri, a fórmula do 'catenaccio' de Sherf obtivo resultados, o seu equipo chegou á Final Four e xogou a final contra o CSKA cando ninguén apostaría por eles meses atrás... non podían ser peores agoiros no individual para Lior. A familia Eliyahu non aguantou máis e Avner, o pai de Lior, fixo unhas declaracións explosivas na prensa israelí: "Sherf non coida de Lior como xogador, pero isto non é nada en comparación de como o trata como persoa. Tentamos falar con Zvika pero non nos escoita. Hai dous meses, nun adestramento, alguén arrebatou un rebote a Lior, Sherf volveuse tolo e botouno do adestramento, como o pode tratar así?, foi elixido no Draft da NBA! Non é calquera xogador. Se Zvika segue no equipo Lior deixará o equipo o ano que vén. Non vai volver a xogar para el, tampouco no Equipo Nacional". Pero os problemas de Eliyahu con Sherf (que xa era o Seleccionador de Israel) viñan de antes. O verán anterior, xogando os partidos do pre-Europeo, Eliyahu decidiu non viaxar a Ucraína co equipo nacional para asistir á voda do seu irmán. A Sherf non lle gustou este xesto e cargou as tintas contra o xogador na prensa. Desde as declaracións do seu pai, Eliyahu foi expulsado dos adestramentos e condenado ao ostracismo... pero o Maccabi non conseguiu gañar a liga de Israel colleitando un sonoro fracaso fronte o Happoel Jerusalem, e Sherf deixou de ser o adestrador.
A tormenta pasara.
De feito, hai dous meses Lior e Zvika reuníronse para limar asperezas e chegaron a un acordo: polo ben do Equipo Nacional de Israel, Lior aceptou seguir xogando nel, aínda que Sherf siga sendo o seleccionador. Baloncesto ofensivo: moito mellor! Efi Birenbaum foi designado como adestrador do Maccabi para a tempada 2008/2009. A filosofía de Efi era completamente oposta á de Sherf. O baloncesto ofensivo regresou ao Nokia Area, e con iso os bos tempos para Eliyahu. No entanto, os resultados do equipo seguían sendo malos, e pronto Birenbaum foi cesado para preparar o regreso ao banco do adestrador que dera a gloria ao Maccabi anos antes cun dos mellores equipos que se lembran en Europa: Pini Gershon regresou a Tel Aviv. Lior volveu cegar. Tres partidos de Euroliga consecutivos conseguindo un dobre-dobre (ante Cibona, Air Avellino e Le Mans), 27 minutos de media por encontro, MVP da Euroliga do mes de decembro, 15 puntos, 7,6 rebotes e 3,7 asistencias por noite no global da competición europea, nomeado no primeiro quinteto da Premier Israelí... os méritos conseguidos non deixan lugar á dúbida, o mellor Eliyahu volveu na última campaña. Con todo, o recoñecido carácter acedo de Pini Gershon reservou críticas públicas par Eliyahu. Especialmente acerca do seu defensa. "Se Eliyahu tivese en defensa as facultades que ten en ataque, non xogaría nunca en Israel, fariao na NBA".
Lior Eliyahu é un dos xogadores israelís máis prometedores
Pero... se Eliyahu é tan bo, como o deixa escapar o Maccabi de Tel Aviv? O equipo amarelo sempre se caracterizou por ser o abandeirado do seu país nas competicións europeas e simbolizar o orgullo do pobo hebreo, non debería contar cos mellores xogadores nacidos na súa Patria? A resposta a por que tivo que deixar ir a Eliyahu é complexa. A día de hoxe o Maccabi non pode competir a nivel financeiro con clubs de finanzas futboleiras ou dubidosas como os gregos ou rusos. Como sucedeu o ano pasado con Halperin, non puideron competir coa oferta realizada por un club estranxeiro, aínda que a consecuencia sexa perder a un dos seus mellores xogadores nacionais, e que ademais ten un longo e brillante futuro por diante. De feito, o Maccabi xa se resignou durante a tempada a non contar con Eliyahu a partir deste verán: "Sabemos que ten un acordo con outro club" ou "Lior non quedará no Maccabi o ano que vén" son palabras que membros do club vertieron na prensa durante a tempada.
Como é e como xoga Lior
A nivel persoal, as referencias que chegan deas de Israel non poden ser mellores. Algunhas palabras de xornalistas hebreos cara á súa persoa son: "comportamento perfecto", "nunca perde os papeis", "sempre positivo". En Tel Aviv xa demostrou que non se converte nun factor negativo para o equipo aínda que as cousas váian mal, non xenera problemas no vestiario. Como xogador, teno todo para converterse nun dos mellores atacando de fóra cara a dentro. Destacan a súa coordinación, as súas boas mans, a súa capacidade para finalizar cerca do aro, os seus movementos sen balón e a súa visión de xogo (este último aspecto aprendeuno de Nikola Vujcic, que foi o mellor nestes lidees). Os factores a mellorar son dous, e están moi definidos: o seu defensa e o seu rango de tiro. En Israel está vixente a "regra rusa" que obriga a xogar con polo menos dous nacionais na cancha durante todo o partido. Lior beneficiábase diso, xa que aínda que estivese a defender mal os seus adestradores víanse obrigados a seguir dándolle minutos. Agora Eliyahu deberá gañarse cada minuto que estea na pista. Ademais, debe mellorar o seu tiro para facer máis complicada o seu defensa aos rivais e non converter cada balón que reciba por detrás da liña de tres nunha oportunidade para que o seu defensor flóteo descaradamente. En definitiva, o TAU Cerámica conseguiu unha das máis brillantes perlas do Baloncesto Europeo, un xogador cun magnífico presente e que ademais ten un enorme potencial para seguir mellorando durante anos até converterse nunha das realidades consolidadas máis determinantes do baloncesto FIBA.
Comentarios