ENTREVISTA CON PILAR RAHOLA

"Mediáticamente, España é o país máis antisemita de Europa"

Entrevista de Tomás Morgenstern a Pilar Rahola para Guysen International News

Domingo 19 outubro 2008

Pilar Rahola é unha muller que practicamente non necesita presentación. É simpática e accesible. é Doutora en Filoloxía Hispánica e Catalá, xornalista. Foi deputada por Esquerra Republicana de Catalunya no Parlamento Español e Vice-alcaldesa de Barcelona. Pilar Rahola converteuse nunha das xornalistas mais destacadas dentro dos medios europeos e internacionais. Leva anos atacando sen pausa o antisemitismo e na loita en defensa de Israel. Cóntame cun sorriso que isto o leva dentro e que na súa casa educárona para defender as causas xustas. É consciente que politicamente incorrecto, pero non lle asusta.

Tomás Morgenstern: Por que esta paixón por Israel e o mundo xudeu?

Pilar Rahola: A min o que me sorprende é a pregunta. É unha pregunta que me fan sempre. Os xudeus están tan afeitos a que ninguén os queira que cando alguén levanta o dedo e di "eu véxoo doutra maneira", sorpréndense. Pero eu non teño máis paixón polos xudeus ou Israel que por calquera outra causa na que creo. O que eu teño é unha preocupación pola liberdade e a saúde democrática.

TM: Hai xente neste país e en Europa que non opinan igual? Neste sentido, como ves as relacións, a nivel político, de España e Europa con Israel e o mundo xudeu?

PR: Está a relación formal e diplomática, na que todo é moi cortés e correcto. Esta relación é unha falacia. En realidade penso que Europa globalmente ten unha tendencia, por intereses económicos, cara ao que serian os intereses árabes e especialmente cara aos do petrodólar. Non cara a Israel que é un país pequeno, cun conflito permanente e que obviamente non ten petróleo e que ademais calquera alianza con el crea problemas estratéxicos. Está clarísimo que a inclinación de Europa e de España particularmente é dunha magnífica relación co mundo árabe e unha relación tensa e tensionada con Israel que mellora segundo os momentos e circunstancias.

TM: E a relación ideolóxica?

PR: Depende dos países e depende de quen os goberna. A Francia de Sarkozy ten unha actitude moito máis aberta cara a Israel que gobernos anteriores. A España de Aznar era máis próxima a Israel que a de Zapatero, e aquí é onde entra a ideoloxía. é evidente que, mirada ideolóxicamente, Israel é moi incómodo para a esquerda europea e especialmente moi incómoda para a esquerda española.

TM: E a relación dos cidadáns?

PR: Os cidadáns están moi contaminados, intelectual e periodísticamente. Aquí mesturan Israel e os xudeus. Para os europeos de hoxe, e para os españois particularmente, os xudeus son os grandes descoñecidos. Cando coñecen a un xudeu sorpréndense, e en cambio falan moito de eles! En España hai moi poucos xudeus e con todo hai un sentimento xeneralizado de menosprezo. Poreiche un exemplo.

TM: Adiante.

PR: A miña panadeira, que é unha muller que unicamente le revistas do corazón, prensa rosa, díxome unha vez: "que malos son estes xudeus". E esta muller non sabe nin o que é un xudeu, nin onde está Israel, nin como é este conflito. Por que a miña panadeira, que só le a revista 'Ola', está contaminada por esta actitude? Porque mira a televisión.

TM: E aquí é onde entran os medios?

PR: Ah! A relación dos medios con Israel é manipuladora, traidora á verdade informativa e probablemente é o conflito onde se destrúe de maneira máis rotunda o código deontolóxico do xornalismo! Non coñezo ningún outro conflito tan manipulado como este. Até tal punto que cando o xornalismo aterra en Israel, deixa de ser xornalismo e convértese en propagandismo. Calquera correspondente, a menos que teña a cabeza moi ben posta, xa sabe que ten que falar en contra de Israel e a favor de Palestina. Eu creo que na actualidade, España é, mediáticamente, o país máis antisemita de Europa. Todos dirán que son antisionistas, pero o antisionismo é o disfrace do antisemitismo de hoxe.

TM: E con todo este escenario, cal é a situación dos xudeus en España?

PR: É tranquila, no sentido de que ese antisemitismo católico, antigo, de Semana Santa, eu non o percibo, non existe. Pero si que hai unha contaminación brutal contra os israelís globalmente. E a xente confúndeo todo, por tanto tamén é contra os xudeus. Pero non creo que ningún xudeu en España, na súa vida cotiá, teña ningún problema. Si que se deben sentir moi incómodos cando len a prensa, cando van á universidade, se escoitan a radio, se miran a televisión. Descubrirán que esta condición de xudeus, no momento en que se fala de Israel, converterase nun problema.

TM: Indo máis alá. Cal é a situación dos musulmáns en España e Europa?

PR: Tamén son percibidos por algúns con menosprezo e por tanto tamén hai que loitar contra os procesos islamofóbicos. Con todo os musulmáns son un colectivo en crecemento e xa moi numeroso, e moi poderoso. Teñen decenas de países detrás que lles apoian. Países con diñeiro, e sen problemas.

TM: Nunha entrevista dixeches, literalmente, que "Europa será o campo de batalla do integrismo islámico". A que te referías?

PR: Si, non teño ningunha dúbida. Pero integrismo islámico entendido nos seus termos ideolóxicos. Non teño ningún problema co Islam, senón que teño problemas cos homes que o utilizan para matar. O meu problema é que alguén, no nome dun deus, anime á xente a odiar a liberdade, a menosprezar e escravizar ás súas mulleres, e a odiar a Occidente. E isto é un problema, porque non é unha relixión, é unha ideoloxía.

TM: Europa estase islamizando progresivamente?

PR: Europa é o obxectivo fundamental da Yihad ideolóxica. é o obxectivo prioritario. Se les textos yihadistas, a obsesión por Europa é permanente. Primeiro porque Europa destruíu o último gran Califato. Segundo, porque Europa é o berce das liberdades. Terceiro, porque é, xunto con Estados Unidos, onde naceron as liberdades da muller. E como hai millóns de musulmáns en Europa, estes poden ser contaminados ou coas liberdades ou con este Islamofascismo.

TM: é todo un reto para Europa?

PR: Si, o reto máis importante desde a caída do Muro de Berlín. Que os millóns de musulmáns que hai en Europa asuman plenamente a democracia e non se vaian cara ao integrismo islámico. Estou preocupada porque o integrismo ten mesquitas, oratorios, capacidade, diñeiro, e porque actúa cunha gran capacidade de proselitismo. Neste sentido, temos un problema en Europa sen ningunha dúbida. Pero non creo que se estea islamizando. Está a consolidarse un reto histórico. Europa foi o berce do todas as batallas.

TM: Cres que Europa é realmente consciente deste reto?

PR: Creo que os cidadáns europeos estan un pouco preocupados co tema do fundamentalismo islámico. Pero non estou do todo certa de que sexa unha consciencia moi clara. Hai unha preocupación atmosférica. Os gobernos cada vez son máis conscientes de que unha cousa é a relixión e a outra o fundamentalismo, e creo que hai un antes e un despois dos atentados de Madrid e Londres. Por tanto somos máis conscientes do fenómeno, pero non sabemos como defendernos.

TM: O próximo 11 de novembro estréase en Madrid unha película titulada "No nome de Alá", que fala dun futuro ficticio no que Catalunya se convertiria nunha 'República Islámica Independente'?

PR: Vaia!

TM: Pode ser que este futuro non sexa tan ficticio. Xa sexa en Catalunya ou en Europa.

PR: O que se creo é que temos un futuro moi complicado. Porque o fenómeno 'fundamentalismo totalitario' vai a máis. Non chegamos ao momento de inflexión. Está financiado por moito diñeiro e moita loxística e ten vocación de conquista, e este é un problema moi serio. Aínda que non creo que ningún territorio europeo se converta nunca nunha república islámica. Como pasou sempre na historia recente, na loita entre a liberdade e o totalitarismo gaña a liberdade. O problema é que nos deixamos a pel polo camiño.

TM: Están a levarse a cabo políticas para controlar ou regular esta expansión islámica?

PR: Non. Eu creo que en España pesanos demasiado o politicamente correcto. E coa bobada da multiculturalidade, que sempre queda moi ben, estásenos coando unha minimización e unha permisividade no yihadismo ideolóxico. É dicir, aquilo que non permitiriamos a calquera outra colectividade porque vulnera dereitos, permíteselles a estes. Os gobernos son moi laxos neste sentido. Non queren quedar mal co mundo musulmán. Quero recordar unha frase de Theo Van Gogh, cando lle dixeron que non asinase a súa película, porque era perigoso. Él dixo que "se eu que son holandés, e vivo nun país como Holanda, que sempre defendeu a liberdade de expresión, non podo asinar unha película miña, é que o meu país xa non é Holanda". E matárono.

TM: Que facer?

PR: Hai que levantar a voz. Pilar Rahola: a versión máis honesta e consecuente da inmensa minoría. Unha voz para prestarlle atención. Unha voz que cada dia soa con máis forza.

Entrevista publicada en GUYSNEWS.COM